Weg met Magister!

Ze baalde er zo van dat ze onvoldoendes haalde op school. En ze vond het ook zo vervelend dat ze daar thuis nog eens dunnetjes aan herinnerd werd, omdat haar ouders elke dag op Magister keken en haar dan de rode cijfertjes onder haar verdrietige neusje wreven. Ze wist zelf natuurlijk ook wel dat het even niet leek te lukken op school. Daar hoefde die control freaks haar heus niet elke avond op te wijzen. Dit vertelde een schoolvriendin van mijn dochter mij vorige week. En ik ben het helemaal met haar eens!

Middelbare scholen werken tegenwoordig met het leerlingen-volgsysteem dat Magister heet. Ouders hebben toegang tot dat systeem en kunnen dus alle verrichtingen van hun kroost scherp in de gaten houden. Welke cijfers hun kindertjes halen, of ze braaf elke dag naar school gaan en op welke tijden ze op school horen te zijn. Alles wordt vastgelegd. Geen onvoldoende blijft ongezien, dieprood knallen ze van het scherm af. En spijbelen kan dus ook al niet meer!

Ik vind het een flauwekulsysteem en ik word er erg opstandig van. De inlogcode ben ik dan ook snel kwijtgeraakt. Ik heb geen zin om elke avond achter mijn laptopje te duiken om mijn kind te controleren. Ben ik ook te lui voor!

Laat die kinderen af en toe rode cijfertjes halen. Geef ze de ruimte en de tijd om er weer zwarte cijfers van te maken. Gun ze het genoegen te kunnen struikelen en weer op te staan.

Je absent melden gaat tegenwoordig ook via Magister en sjoemelen is dus uitgesloten. Ik flanste vroeger gewoon zelf een leuk briefje in elkaar. Of ik vroeg een vriendinnetje er eentje te schrijven. Alleen die voorpret al! In de ochtend leverde ik dat illegaal tot stand gekomen briefje in bij mijn juf of meester. Die wierp er vluchtig een blik op, haalde opgelucht adem dat er 's middags een leerling minder was in de toen al overvolle klas en ik kon een middagje gaan flierefluiten. Onbespied doen waar ik zin in had.  Zonder ouwelui die in mijn nek hijgden.

Dus lieve overbezorgde ouders grijp nu, bij die paar rode getalletjes, niet direct naar de antidepressiva om uw paniekaanval te onderdrukken. Omdat u denkt dat uw kind afglijdt naar de zwerverstatus en voor eeuwig verloren is. Kinderen groeien echt niet op voor galg en rad als ze een paar onvoldoendes halen of als ze een dagje hun schooltas aan de wilgen hangen.

Laat ze eens wat losser.  Of zoals Juf Ank (vrouw naar mijn hart!) het zo mooi zei: "Als je wilt dat je kind omhoog klimt, moet je er vooral niet bovenop gaan zitten."

Josje