Spijkenisse staat stil bij de bevrijding van Nederlands-Indië

Spijkenisse - Dit jaar is het 80 jaar geleden dat Japan, bondgenoot van Duitsland in Zuidoost-Azië, Nederlands-Indië bezette. De Japanse inval luidde het begin in van verschuivende machtsverhoudingen die ingrijpende gevolgen hadden voor velen.

Als op 5 mei 1945 Nederland officieel bevrijd wordt, is er in Nederlands-Indië absoluut nog geen sprake van bevrijding. De Japanse overheersing drukt nog een aantal maanden zwaar op de inwoners. Pas op 15 augustus 1945 capituleert Japan, na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki.

Duizenden slachtoffers
Op 15 augustus staan we stil bij de vele duizenden slachtoffers van de oorlog in Zuidoost-Azië. Op erevelden in Indonesië en daarbuiten liggen 25.000 Nederlandse doden begraven. Vele Nederlands-Indische slachtoffers hebben geen speciale begraafplaats gekregen. Bij de overlevenden en de generatie na hen werken de verschrikkingen nog altijd door.

Herdenking
Vanavond vindt de nationale herdenking plaats in Den Haag bij het Indisch Monument. In Spijkenisse herdachten de bewoners van Rumah Oost-West rond het middaguur de bevrijding van hun Indië. Een bevrijding die geen echte bevrijding was, want twee dagen na de capitulatie van Japan werd de Indonesische onafhankelijkheid uitgeroepen.

Het verhaal van Nederlands-Indië
Michael Westhoeve, voorzitter van Rumah Oost-West, vertelde over de beperkte vrijheid van de buitenkampers, de angst voor het Japanners die er bij zijn moeder was en het vallen van de bom op Nagasaki, dat door zijn vader werd gezien. ‘Het vernietigen van mensen zorgde voor vrede, hoe vreemd is dat?’ Na de capitulatie was het een exodus uit de kampen. Mensen zochten hun familieleden. Het uitroepen van de Indonesische onafhankelijkheid bracht veel slachtoffers met zich mee aan beide kanten. Nederlanders en Nederlands-Indische mensen voelden zich niet meer thuis in hun geboorteland. Ruim 300.000 mensen verlieten ‘hun Indië’ en vertrokken naar Nederland.

‘We zijn allemaal mensen’
Na het hijsen van de vlag, het leggen van bloemen en het zingen van het Wilhelmus en  ’Vaarwel mijn droomland’ door het ROW koor, was het tijd voor een kort gebed. ‘Waar je vandaan komt, maakt niet uit’, aldus de spreker. ‘We zijn allemaal mensen.’ ‘De herdenking van de Japanse capitulatie is een belangrijk moment in de geschiedenis van ons Koninkrijk’, gaf wethouder Jeroen Postma aan. ‘Dat blijkt niet alleen uit de gesproken woorden, maar ook uit de weerslag die heeft heeft op het leven van de mensen tot op de dag van vandaag.’

Traditiegetrouw werd de herdenking afgesloten met een gezamenlijke maaltijd.