Vrijwilliger in de spotlights

In deze rubriek gunnen we de lezer een spreekwoordelijk kijkje in de keuken bij een vrijwilliger. Vrijwilligers die zich vaak door weer en wind onvoorwaardelijk inzetten, voor hun organisatie, club, vereniging of een goed doel. Niet voor niets noemt men vrijwilligers `het onzichtbare goud’. Vaak wordt zich onterecht te weinig beseft, dat bij de meeste grote evenementen de vrijwilligers de grote drijfkracht zijn van het geheel. Middels deze rubriek hopen we dat deze bijzondere mensen een gezicht krijgen én gunnen we hen dit moment van aandacht. Deze week is het de beurt aan Leroy Waal om zichzelf voor te stellen.

Om te beginnen vindt de 56-jarige Leroy vrijwilligerswerk een toevoeging aan de sociale ontwikkeling. Zo begint Leroy vader van Steven en Mindy zijn verhaal. Van oorsprong geboren in de havenstad Drogheda in Ierland en opgegroeid in Beilen in Drenthe. Met een Ierse moeder en een Nederlandse vader verhuisde het gezin in de jaren negentig uiteindelijk naar Spijkenisse. Waar Leroy ook zijn vrouw ontmoette. 

Leroy werkt al 20 jaar met veel plezier als trambestuurder op de tram in onze hofstad Den Haag. 

`HTM had ooit een reclame waarin ze opriepen om bestuurder te worden in de Hofstad. Je hoefde geen ervaring te hebben. Ik heb destijds meteen gereageerd omdat ik geen werk kon vinden. Ik was of teveel opgeleid of ik had te weinig ervaring. Bij HTM kon ik meteen aan de slag. Tot nu toe. De verharding van de samenleving is natuurlijk wel een ding. Maar dat kom je momenteel in alle beroepen tegen’, aldus Leroy. Zijn vader was operator in de Botlek en zijn moeder deed vrijwilligerswerk op een Middelbare school, waar ze bijlessen gaf in Engels. Leroy volgt het voorbeeld van zijn moeder als vrijwilliger en hij hoopt dit ook weer over te kunnen brengen op zijn kinderen. 

Leroy is vrijwillige Lifeguard bij de reddingsbrigade in Den Haag. Maar hij kan overal in Nederland worden ingezet. `Lifeguards zijn in ons land onmisbaar. Niet alleen tijdens het zomerseizoen, maar door alle seizoenen heen. Het is uitdagende klus, wat natuurlijk ook risico’s kent. Maar de interne opleiding is stevig en we leren om altijd eerst voor eigen veiligheid te gaan. Het is bijzonder dankbaar werk!, waar je als Lifeguard écht de ogen én oren bent van de strandgangers en watergasten, vermiste kinderen of dieren, het komt allemaal voor. De adrenaline raast soms door je lijf, je wilt niets liever dan dat een reddingsactie slaagt of liever om een reddingsactie voor te blijven. Al vanaf 12 jaar kun je je inzetten bij de reddingsbrigade. Leuk, sportief en ó zó dankbaar! We zijn altijd op zoek naar extra handen. Voorwaarden is wel dat je écht van water houdt’, geeft Leroy trots aan.