Stille strijd

‘’Het glas is halfvol. Pluk de dag. Achter de wolken schijnt de zon’’.
We gebruiken taal in een poging het niet-mooie mooi te maken.
Ik in mijn functie misschien nog wel het meest.
Maar soms is het niet-mooie gewoonweg.. afgrijselijk lelijk. Ik ga hier niet verpakken dat dat anders is.
Ik ga hier niet verpakken dat die ‘soms’ niet voor altijd lijkt.
Zal zelfs niet beweren dat dat niet zo gaat zijn -
Want zijn we eerlijk… - ik weet het niet.
En wij weten allebei – als ik dat wel verkondigde, jij wist dat dat bullshit zou zijn.
Het enige wat ik je kan zeggen… is dat mijn wereld 4 jaar geleden zwart was.
De smog te dik om doorheen te kijken. Ogen überhaupt meer dicht dan open -
M’n armen te moe om nog iets op de tast te doen.
Hoe kom je vooruit als je benen te zwaar?

Ik kreeg kippenvel van mensen die zeiden dat ‘het wel goed kwam’.
Nog meer dan van de mensen die niks zeiden.
Het heel-misschien niet zagen maar waarschijnlijker nog, wel zagen maar niks wisten te zeggen -
want ja die stilte is eenzaam maar niet serieus ingeschat is kouder.

Ik weet dat de zon waarschijnlijk ook heus toen wel scheen maar geen warme stralen die mijn huid tastte -
zonnebrillen overbodig wanneer je alleen de grijstinten waarnam.
Zonnebrillen overbodig als je je huis niet uitkwam -
Ik ga je niet zeggen dat je dat wel moet doen.
Dat je stap voor stap mijn traject moet volgen want wie ben ik.

Het enige dat ik weet is dat ik hier vandaag sta.
Het enige waar ik vanuit ga is dat ik toen zeker wist dat ik niet meer wilde – alle tegenargumenten weg kon redeneren –
Het enige dat ik weet is dat ik nu dagelijks al zonnebrand opsmeer bij opstaan omdat ik weet dat ik mijn huis uit ga. 

Het enige dat ik weet is dat als ik toen geen 113 had geappt ik hier waarschijnlijk niet zou staan -
Het enige dat ik weet is dat met mij 184.515 anderen hun telefoon ontgrendelden en dat dit nut heeft.
Dat er mensen zijn die je hand beetpakken als jij 1 trillende vinger uitsteekt.

Het is niet in 1 dag opgelost maar in 1 dag kan je de eerste stap zetten ook wanneer je benen te zwaar – een appje – een website – het scannen van een code.
Ik beloof niet dat de weg alleen maar verlossend is maar ik beloof je dat ik te veel mensen om me heen ken zoals ik.
Die het zeker wisten – toen iets minder zeker en zodra je die wankeling voelt er geen stoppen meer is- Ik
beloof je dat we constant verder denken. Dat we constant meer bewegen om te zorgen dat jij ons ziet. Om te zorgen dat wij er zijn wanneer jij dat nodig-
Wanneer je twijfelt of je ons al wel nodig -
Wanneer je twijfelt of je niet te zwaar -
Ik beloof je dat we blijven opzetten. Uitbreiden – opleiden -
Ik beloof je dat wij blijven proberen.
Voor jou.
Beloof jij mij dan
dat jij dat ook?

Natasja Bodde