Arie van Loo
Hoewel hij een bekende Zuidlander is, stond de wieg van Arie van Loo in Zeeland; 71 jaar geleden werd hij in Zierikzee geboren. Zijn vader was machinist op de veerboot Zierikzee-Kats en ook zijn opa voer daar op. Ook Arie besloot te gaan varen.
Na drie jaar HBS ging hij op 16-jarige leeftijd naar de Hogere Zeevaartschool in Vlissingen. 'Omdat ik brildragend was kreeg ik alleen van de Koninklijke Paketvaart Maatschappij een studiebeurs. Voorwaarde was wel dat ik na de tweejarige opleiding tot scheepswerktuigbouwkundige, minimaal twee jaar op een schip van die rederij zou gaan varen.' Schepen van dat bedrijf voeren alleen in Aziatische wateren en zo kwam het dat de nog maar 18-jarige Arie na het behalen van zijn diploma op het vliegtuig naar Singapore stapte.
Van Zeeland naar Zuidland
Toen hij nog op de zeevaartschool zat leerde Arie zijn latere echtgenote en eveneens uit Zierikzee afkomstige Laura kennen. De twee schreven elkaar lange brieven tijdens Arie's reizen aan de andere kant van de wereld. Daarna ging hij varen voor een ander Nederlands bedrijf. Ondertussen trouwden Arie en Laura en kregen ze twee zoons. Op z'n 27e zei Arie de grote vaart vaarwel en werd hij assistent bedrijfsleider reparatie bij de RDM op Heijplaat. Vijf jaar later ging hij aan de slag bij North Sea Ferries (nu P&O Ferries ) als assistent super intendent en klom uiteindelijk op tot manager technical manager ships. Om dichter bij het werk te wonen, verhuisde de familie in '79 van Strijen naar Zuidland. 'We hebben eerst goed rondgekeken, maar zijn uiteindelijk in Zuidland 'geland'. Dat bevalt ons nog altijd uitstekend.' Toen hij 60 was stopte Arie met zijn werk bij P&O.
Duizendpoot
Toevalligerwijs kwam hij in aanraking met een landelijke organisatie die techniek op basisscholen promoot en Arie meldde zich aan als vrijwilliger. Hij stond een jaar of vier op basisscholen in de regio regelmatig voor de klas om leerlingen met (metaal)techniek zoals solderen en elektro etc. kennis te laten maken. Stilzitten was en is niets voor duizendpoot Arie. Hij werkte een poosje als oproepkracht bij CV installatiebedrijf Warmtebron in z'n woonplaats, gaf een aantal jaren computerles aan senioren, speelde lange tijd trombone en later bas bij De Kleine Trompetter en was er ook bestuurslid.
Molens
Daarnaast beheert hij de ledenadministratie van de kerk en verzorgt de financiële administratie van het kerkblad en de actie kerkbalans. Ook raakte hij betrokken bij de oprichting van de Stichting Molenbehoud Nissewaard. 'We kijken vanuit ons huis uit op molen De Arend.' Hij is samen met een groep andere vrijwilligers in het verkoopteam ingeroosterd en is ook bestuurslid van de stichting. Daarmee steekt de Zuidlander wekelijks heel wat uren in 'zijn molen' (foto). Inmiddels heeft Arie zich ook aangemeld voor de opleiding tot vrijwillig molenaar.
Wekelijks passen Arie en z'n vrouw op enkele van hun vijf kleinzonen, die allemaal in de buurt wonen. Arie voelt zich thuis in Nissewaard. Hij vindt zichzelf een bevoorrecht mens met een rijk gevuld leven waarvan hij elke dag geniet.