Afbeelding

Lezers schrijven: Wind in de zeilen

Ingezonden 207 keer gelezen

Namens de Stichting Tegen Windturbines aan het Spui, haar bestuur en meer dan 100 belanghebbenden, is begin november 2016 bij de Raad van State in Den Haag beroep ingesteld tegen een drietal besluiten die de komst van 5 windturbines tussen Nieuw-Beijerland en Piershil mogelijk zouden moeten maken. De volledige tekst van het beroepschrift kunt u vinden op de website van de stichting.

De betrokken partijen kunnen een verweerschrift indienen. Naar verwachting zal daarna een mondelinge behandeling ter zitting plaatsvinden. De totale behandeling moet in beginsel binnen een halfjaar na de start daarvan afgedaan worden.

Met het instellen van het beroep is het de eerste keer dat een rechter naar dit dossier zal kijken en de ook al eerder ingenomen standpunten zal toetsen. Dat is nog niet eerder gebeurd. Eerder was alleen de politiek nog maar aan zet. Er heeft dus tot op heden geen onafhankelijke juridische toetsing plaatsgevonden. Dat gaat nu uiteindelijk dus wel gebeuren.

Aan het instellen van het beroep liggen verschillende beroepsgronden ten grondslag. Een aantal zijn formeel van aard. Zo is gesteld dat de Provincie de verkeerde procedure volgt, omdat de gemeente Korendijk nimmer geweigerd heeft haar medewerking te verlenen aan tijdige realisatie van de gemeentelijke opgave van l5 MW binnen haar grenzen. Ook is geklaagd over het niet-naleven van wettelijke procedurevoorschriften. Saillant is bovendien dat de adviseur van de initiatiefnemer tevens adviseur is van de Provincie in dit dossier. De wettelijk verboden schijn van partijdigheid is daarmee gegeven.

Op inhoud is bijzonder dat de Provincie zelf drie uitgangspunten voor realisatie heeft geformuleerd, te weten (1) een combinatie met aanwezige technische infrastructuur; (2) grootschalige bedrijvigheid en (3) grootschalige scheidslijnen tussen land en water. Aan de eerste twee voorwaarden wordt op de aangewezen locatie niet voldaan, terwijl de wijze van invulling van het derde criterium om meerdere redenen voor discussie vatbaar is. Ook qua landschappelijke invulling staan alle seinen op rood. Dat alles vinden de gemeenten Nissewaard en Korendijk ook. Dat zijn belangrijke bondgenoten in deze zaak. Ook zij hebben beroep ingesteld.

Het faciliteren van slechts één initiatiefnemer, één locatie, en één vergunning levert de situatie van een schaarse vergunning op. ln een andere zaak van ons kantoor heeft de Grote Kamer van de Raad van State zeer recent en voor het eerst in Nederland uitgemaakt dat dit niet zo kan en daarmee samenhangende besluiten en vergunningen vernietigd. Alle potentiële gegadigden moeten volgens die uitspraak gelijke kansen krijgen om in een transparante procedure mee te dingen naar zo'n vergunning. Dat is hier echter ook ten onrechte niet gebeurd. Op grond daarvan kan en mag in beginsel worden verwacht dat ook hier die vernietiging zal volgen. Van transparante en tijdige informatie, alsook van reële participatie is geen sprake geweest.

Het ontbreken van politiek en maatschappelijk draagvlak is ook een forse contra-indicatie voor realisatie op de aangewezen locatie. De onderzoeksresultaten van de Provincie staan intussen op een dermate gespannen voet met het uitgebreide onderzoek van de Gemeente Korendijk, dat zonder nader onderzoek eigenlijk niet zorgvuldig en objectief tot besluitvorming kan worden overgegaan.

De stichting heeft telkens de belangen van de omwonenden voorop en centraal gesteld. Andere belangen dienen daarvoor te wijken. Het optreden van geluidshinder zal voorzienbaar en volgens objectief en onafhankelijk onderzoek tot hinder en gezondheidsschade leiden. Daar zijn geen goede redenen voor te bedenken, zeker niet waar minder belastende alternatieven voorhanden zijn.

Duurzaamheid is heel goed. Dat leidt tot gezondheidswinst voor de mens. Als die winst echter in de praktijk ernstig teniet wordt gedaan door duurzaamheid worden doel en middel ernstig en ontoelaatbaar met elkaar verward. Het gaat dan niet meer over de objectieve belangen van de mens, maar over de eigen belangen van de provincie. Van een overheid kan en mag worden verwacht dat zij zich de belangen van haar burgers maximaal aantrekt en daarmee daadwerkelijk rekent. Dat gebeurt in dit dossier ten onrechte niet.

Als de juridische seinen niet bedriegen dan rijdt de Provincie in het door haar gevolgde spoor met grote snelheid op het stootblok van Justitie af. Als die zaak onverhoopt anders mocht uitpakken dan voorzien is daarmee de kous overigens nog niet af. Het Europese Hof kan dan waar nodig nog toezien op de juiste toepassing en handhaving van regels van Unierecht, die ook voor Nederland gelden.

Ik spreek de hoop en de verwachting uit dat we met de juridische wind vol in de zeilen tot een passende uitspraak en tot goede resultaten zullen komen.

Mr Peter A. de Lange

Voor deze rubriek komen slechts in aanmerking brieven waarvan de naam en het adres van de afzender bij de redactie bekend zijn. Indien gewenst, wordt de brief in de krant ondertekend met 'naam en adres bij redactie bekend'. Plaatsing in deze kolommen geschiedt buiten verantwoordelijkheid van de redactie en hoeft dus niet in te houden dat de redactie het met de inhoud eens is.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant