Treurberk
Column 478 keer gelezenDe zomer speelt nog een beetje. Samen met Jootje zaten we afgelopen weekend eens heerlijk in de tuin te genieten van de wolken, de hond en die pokken eksters die de fruitbomen leeg vreten. We zaten onder onze treurberk, een prachtige boom die zijn gebladerde takken als een paraplu drapeert boven onze zithoek. Ik ben met gevaar voor eigen leven een scheidingswandje tussen de plaats en de groeituin aan het aanpassen want Jootje wil weer kruiden kweken het nieuwe seizoen. Wat leuke plankjes en een dakje moeten het helemaal af maken. We zaten als twee besjes aan de tuintafel te overleggen hoe het moet worden. Het is natuurlijk standaard dat een vrouw het nooit eens is met de man en andersom dito. Zij vind dat de schutting winddicht moet want anders vatten de stekjes kou, ik vind juist dat een gezond briesje goed is voor de smaak van al die stinkende kruiden. Maar we komen er wel uit, hoop ik. Onze grote windvanger, een grote dikke wand van een klimplant, die zij mooi noemt en die ik meer zie als een overweldigende berg onkruid, zal moeten worden ingekort, want de palen waartussen het spul groeit staan op instorten. Ik heb snode plannen, er komt een nieuwe wand en de opening, naar de andere tuin, wil ik gaan dichten met een boerderijdeur. Die ga ik zelf maken van planken en ik maak meteen een deur met een onderdeurtje. Ik zag Jootje wat wazig kijken, het leek wel of ze twijfelt aan mijn vakmanschap. Als afleiding ging ze koffie halen, en daar kreeg ik een vaag gebakken broodje bij van de plaatselijke supermarkt, kleverig en klef, maar het smaakte wel ergens naar, al kan ik die smaak niet thuisbrengen bij de gangbare lekkernijen. Onze hond keek niet eens belangstellend naar het broodje, dus als zelfs de hond er geen brood van lust, dan moet er iets mis mee zijn. Maar ach, als straks de 'verbouwing' af is zijn we klaar voor de volgende zomer, laat maar komen!
Reacties: jan@komawa.nl
Kijk voor het laatste lokale nieuws uit Nissewaard op www.grootnissewaard.nl
