Mejanderen in Spijkenisse
Column 342 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
En nu dan het goede nieuws
Toegegeven; er is de laatste tijd alleen maar negatieve berichtgeving wat te zien, horen en te lezen valt. Ook het 'zwarte pieten' op het internet kent geen grenzen. Daar wordt zelfs de meest positieve optimist niet vrolijk van. Zo werd ik laatst op mijn vingers getikt. Volgens mijn vriendin zou ik jammer genoeg meegaan in die negatieve flow. En ja, de wereld laat zich de laatste tijd niet van zijn beste kant zien. Maar er is beslist ook goed nieuws, positief en optimistisch. Alleen, die berichten halen de voorpagina niet. Helaas zie ik die ook niet veel op het journaal. Wellicht is goed nieuws, geen nieuws. Zo iets als het omgekeerde van geen nieuws, is goed nieuws. Dat wanneer ik niks hoor van iemand, ik aanneem dat het goed met hem of haar gaat. Zou dat de reden zijn dat ik niet zo veel interesse aan de dag leg om goed nieuws berichten op te zoeken. Ik lijk meer een ramptoerist. Vanaf de zijlijn toekijken naar al het trieste wat een ander ver weg of dichtbij overkomt. Volgens mijn vriendin moet ik maar eens google-en op positief nieuws. Dat zou beter voor mijn gemoedstoestand zijn. Positief is zeker dat het broeikasgas CO2 als grondstof gebruikt kan worden in de bouw, als brandstof en zelfs asbest mee kan worden afgebroken. En om dichter bij huis te blijven. Het goede nieuws is dat de plaatselijke boeren en tuinders zelf hun producten aan de man gaan brengen in de regio supermarkten. Verser dan dat, kan niet.
