Mejanderen in Spijkenisse
Column 953 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
De boot van de goedheilig man is gekaapt
Ruim voordat de Sint voet op Hollandse bodem heeft gezet, blijkt zijn pakjesboot al te zijn gearriveerd. Maar ik ben bang dat de boot van de goed heilig man is gekaapt. En de cadeautjes vroegtijdig zijn uitgepakt en het merendeel ook al is weg gegeven. Sint zijn 'zilveren' stoomboot, vol belastingpresentjes, semi vrijwillig afgestaan door brave burgers en goed gelovigen in vijf december, is zo goed als leeg. Ondanks protocollen, geheimhoudingsplicht, het onvermeld laten in het verkiezingsprogramma en commissie stiekem, is de verdeling toch gelekt. Uiteindelijk ook allemaal toegegeven tijdens de financiële beschouwingen. Het meest verbolgen ben ik nog over het feit dat ik als trouwe en loyale belastingbetaler straks, even grof gerekend, bijna tweehonderd vijftig euries aan de multinationals geef. Jaarlijks handje-contantje, in de hoop dat ze hier willen blijven. Naar het schijnt, hoef ik er geen enkele garantie voor. Niets zwart op wit. Ik geloof de aandeelhouders immers op hun internationaal gekleurde ogen. Die zien heus wel in dat het in een sterk sociaalvoelend land goed toeven is. Hier wonen geen belastingontduikers of -wegsluizers. Hier wonen alleen hard werkende mensen. En net als ik, betaalt iedereen hier netjes zijn belasting en zorgpremie, geeft aan goede doelen, is mantelzorger en doet vrijwilligerswerk. En nu maar hopen dat straks bij de officiële intocht van Sinterklaas zijn echte pakjesboot meekomt.
