
Zomaar een ideetje
Vorige week liep ik met mijn dampende kopje koffie door een drukke koffiebar, op zoek naar een vrije stoel. Voorzichtig wurmde ik me door de smalle paadjes heen en stootte daarbij per ongeluk tegen een oudere dame aan. Ik wilde me net omdraaien om me te verontschuldigen, maar de dame was me voor en trok direct fel van leer. Een orkaan in de categorie 6 was er niks bij, zo stond ze van zich af te blazen. Of ik niet uit kon kijken, bokte ze driftig met een rood aangelopen gezicht. 'Je ziet me toch wel!?', blèrde ze me toe.
Nu moet ik toegeven dat de dame in kwestie niet te missen was. In haar knalrode hoogglans regenjas (waar ze zich volgens mij maar met moeite in had weten te persen) had ze nog het meeste weg van een reusachtige heetgebakerde ballon. Mijn haar begon bijna te wapperen door deze stormachtige vertoning, en ineens kreeg ik de onbedwingbare neiging om onder die rode oversized jas met dat blèrende hoofd te duiken en op zoek te gaan naar het ventiel. Maar de geur van het verse kopje koffie trok me weer terug de realiteit in, ik had trek en wilde doorlopen, weg van dat rode gevaarte dat nog steeds stond te briesen en te blazen. 'Een cursusje yoga zou u beslist goed doen', wilde ik haar nog toefluisteren, maar de muur van verbaal geweld weerhield me daarvan. Ik haalde maar eens diep adem, telde tot tien en nam de kuierlatten. Achterin de koffiebar was nog een plekje, ver weg van die tierende tante.
Aan mijn tafeltje liet ik het akkefietje met die trumpiaanse tornado nog eens de revue passeren. Wat word ik af en toe toch moedeloos van al dat grimmige gekift en gefoeter, bedacht ik me. Al die opgefokte types die hun ongezouten kritieken menen te moeten ventileren, op straat, in de krant, op de televisie, of op sociale media. Kan dat niet wat beschaafder, een tikje beleefder?
Er bestaan entingen tegen van alles en nog wat: tegen griep, kinkhoest en de bof, en tegen een hele reeks andere enge ziektes. Waarom zijn er dan geen entingen tegen dat enge onfatsoenlijke geblaat? Waarom geven we die blèrende types niet elk jaar een prik? We enten al die onhebbelijkheden gewoon weg! Er staan toch al hele volksstammen in de rij voor de jaarlijkse griepprik, daar kan best een rijtje naast voor de fatsoensprik. Hoe heerlijk is dat? Geen onbeschofte teksten meer. Geen ongemanierde blaaskaken meer.
En last but not least, ik kan heerlijk zen van mijn Latte Macchiato genieten!
J.P