Afbeelding

Mejanderen in Spijkenisse

Column 231 keer gelezen

Iedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.

Alzheimer versus Antonius
Mijn zoektocht is tot nu toe niet echt succesvol. En naar mate de tijd verstrijkt, maakt een lichte paniek zich van mij meester. Waar kan in hemelsnaam de schuursleutel zijn. Normaliter hangt hij altijd in het sleutelkastje. Alleen nu effe niet. Ik heb wel een reserve sleutel. Maar feit is, dat ik nergens de originele kan vinden. Is de sleutel gevallen tijdens het ophangen? Of is hij gevallen toen er misschien per ongeluk tegen het kastje is aangestoten? Ik heb al op de grond onder het sleutelkastje gekeken. En gezocht op alle mogelijke plaatsen waar ik eventueel de sleutel kan hebben neergelegd. Maar zonder resultaat. Mijn moeder zou in zo'n geval de hulp van boven inroepen. Ze blijft erbij dat haar dan elke keer weer de goede zoekrichting wordt aangegeven. Wellicht dat het bij mij ook zo werkt. Met de achterliggende gedachte van niet geprobeerd, altijd mis, begin ik met de mantra 'heilige Antonius beste vrind, zorg dat ik mijn sleutel vind'. Ik loop alle denkbare vindplaatsen nog een keer af; helaas, niets. En dan steekt het doembeeld Alzheimer de kop op. Begint die ziekte niet met dingen te vergeten zoals waar je je sleutel laat? Niet meer op namen van personen en voorwerpen kunnen komen? Boodschappen lijstje en nog te doen-lijstjes maken? Resoluut zet ik die gedachte van me af, pak de reserve sleutel en loop de tuin in richting schuurtje. En wat zie ik daar? De sleutel steekt nog gewoon in het sleutelgat.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant