Afbeelding
Foto: stock

Kind van de duivel

Column 1.269 keer gelezen

Op een dag komt mijn doorgaans enthousiaste dochter met een bezorgd gezicht uit school. Haar onschuldig ogende vriendinnetje zingt 666 keer per dag dat ze een kind van de duivel is. Vreemd. Ik ken haar alleen als engeltje.

Na enig speurwerk van deze bezorgde ouder blijkt het te gaan om een nummer van rapper 'JeBroer' en 'good old' dj Paul Elstak. Ik citeer een stukje tekst:

'Ik ben een kind van de duivel
Mama, jij hoeft niet te huilen
Feesten, alsof elke dag hier mijn laatste is
Hoop dat je deze draait op mijn begrafenis
Ik ben een kind van de duivel
Mama, jij hoeft niet te huilen
Feesten, alsof elke dag hier mijn laatste is
Hoop dat je deze draait op mijn begrafenis

Ik hoef geen speech
Ik hoef geen bloemen
Gooi drank en drugs over mijn kist
Alles wat ik wou in het leven was dit
Fack it'

Pittige tekst. Pittige clip. Pittige beats.

Kerken en christelijke gemeenschappen veroordelen deze tekst. Snap ik. Intern praten ze er veel over. Mét elkaar. Vanwege de ontstane commotie heeft JeBroer verklaard dat het niet zijn bedoeling was christenen te beledigen. En dus wilde hij onlangs graag in gesprek komen met mensen die moeite hebben met dit nummer. Op deze uitnodiging is men niet ingegaan en wordt nog steeds niet ingegaan. Men praat dus wel mét elkaar, maar niet met de rapper.

Vind ik een gemiste kans.

Het is veilig om te (ver)oordelen als je 'onder elkaar' bent. En makkelijk. Maar hoe deed Jezus dat? Die zocht wél de dialoog met andersdenkenden. Zelfs met hoeren, oplichters en misdadigers.  

Ik ben absoluut niet blij met JeBroers' liedje, laat dat duidelijk zijn. Luister zelf, bekijk de clip en vel je eigen oordeel. Waar ik me echter over verbaas is het klimaat waarin 'het gesprek' wordt gevoerd. Beter gezegd; waarin dit gesprek niet wordt gevoerd. Zonder dialoog is er namelijk geen gesprek.

Voor mij daarom geen duivels dilemma om wel of niet het gesprek aan te gaan met een rapper als JeBroer over het wederzijdse hoe, wat en waarom. Een uitgestrekte hand van je 'vijand' niet accepteren vind ik bijna net zo kwalijk als beïnvloeding van kinderen door de teksten van deze rapper.

Iemand die roept dat hij een kind van de duivel is en drank en drugs over zijn kist wil verdient in mijn optiek, ondanks mijn afkeer, op zijn minst een inhoudelijk pastoraal gesprek.

J.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant