Afbeelding

Mejanderen in Spijkenisse

Column 102 keer gelezen

Iedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.

Jojo weer
November is een grillige maand. Volgens mij weten de weergoden er zelf ook niet zo goed raad mee. Zo krijg ik regen, hagel, storm, soms met heftige windstoten over me uitgestort. Dan weer trakteren ze mij op een staal blauwe lucht met een zonnetje. Zo kruip ik diep in de kraag van mijn winterjas. Me beschermend tegen de bijtende regenkoude. Dan wandel ik weer met mijn jas open en een nazomerse zon op mijn wangen door de natuur. Genietend van de diversiteit aan paddenstoelen en verkleurende herfstbladeren. De eerste winterse speldenprikken zijn al uitgedeeld. De vorst aan de grond liet elke voetstap van mij kraken. Mijn collega vindt dat gemijmer over de herfst twee keer niks. Hij moest vanmorgen zijn auto ruiten krabben. En blij zijn dat er op de doorgaande wegen was gestrooid. Of het nu mistig is, regent, hagelt, stormt of ijzelt; hij staat in de file. Het openbaar vervoer vindt hij zeker weten niks. Hij is tig keer zo lang onderweg door het overstappen van bus, naar trein en metro. Tenminste áls ze rijden. En niet uitvallen door vierkanten wielen, niet goed sluitende deuren, gladheid onderweg. Want dan kan er zomaar een OV van het aankondigingsbord verdwijnen. En waar naar toe? Waar blijft ie dan? Ineens van naam of bestemming gewijzigd? De herfst is mijn collega niet zijn favoriete seizoen. Er zijn dagen bij, dat hij het heen en weer krijgt van dat jojo-weer.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant