Mejanderen in Spijkenisse
Column 113 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Hoort een ei erbij?
Hoe mijn paasweekend was geweest? En hoeveel eieren ik in totaal op heb? Eerlijk gezegd, ik zou het niet weten. Ik heb ze niet geteld. Traditie getrouw heeft elke weekend wel een ei momentje. Tot zo ver was het paasweekend niet anders dan normaal. Maar die tweede paasdag. Toen had ik een paasbrunch. Het thema 'een paasei hoort erbij' had de chef kok in werkelijk alle gerechten weten te verwerken. De wit omrande eierdooier prijkte in elk sneetje brood, plakje paté, zat bij het voorgerecht, de groenten, salade, het vlees, kip en vis tot aan het toetje toe. Ik ben de tel kwijtgeraakt. Maar wat mij betreft, nu even geen ei. Maar vanwaar die vraag? Mijn collega houdt als veganist, mij de spiegel voor dat een ei net als melk nooit bedoeld is voor consumptie. Melk is voor zuigelingen en een ei wordt door vogels gelegd voor het krijgen van nageslacht. Dat de eierindustrie veel leed voor de kippen met zich meebrengt, leidt geen twijfel. Ook ben ik bekend met het feit dat wij mensen gevaar lopen door het ei besmet te raken met salmonella en vogelgriep. En dat het eigeel een vrij hoge waarde aan cholesterol en verzadigde vetten bevat. Mocht ik al menen dat een ei nodig is als bindmiddel om te bakken. De alternatieven zijn legio. Nog voordat ik me hoef uit te spreken of ik voor of tegen het ei ben, vraagt onze collega of we komen koffie drinken. Mét chocolade paaseitjes erbij.
