Afbeelding

Mejanderen in Spijkenisse

Column 112 keer gelezen

Iedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.

Kapstokvragen 
Een vraag stellen? Dat is om moeilijkheden vragen. Met vragen stellen steek je je hoofd boven het maaiveld uit; kansloos dus. Mijn collega liet zich met een diepe zucht op zijn bureaustoel vallen. Aan het einde van het jaar zou hij het vast te horen krijgen. Waar we al enige tijd als afdeling onze vraagtekens bij hadden, was door hem in de vergadering aan de orde gesteld. De vraag was door de voorzitter doorgespeeld naar de betrokkene. Dat die hierdoor was verrast en zich er geen raad mee wist, bleek overduidelijk uit zijn lichaamstaal. Hij wrong zich in alle bochten; zei dat hij blij was met zo'n goeie vraag, interessante vraag ook, domme vragen bestaan immers niet, foute vragen trouwens ook niet. Vragen staat een ieder vrij. Als wie dan ook binnen de organisatie vragen heeft, dan kunnen ze het hem altijd vragen; hij is immers dé vraagbank op zijn vakgebied. Was de memo wel goed gelezen? Stond het niet genoemd bij het hoofdstukje van veel gestelde vragen? Want dan was het natuurlijk vragen naar de bekende weg. Eigenlijk waren het twee vragen in één. Wellicht te inhoudelijk om tijdens de vergadering te beantwoorden. Misschien was het beter dat de vragen per mail naar hem werden toegestuurd. Of een afspraak werd gemaakt. Als iemand vragen had; je kon hem natuurlijk ook altijd bellen als je vragen had. Geen antwoord dus, slechts een nijdige blik en –tig kapstokken om de vragen aan op te hangen.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant