Mejanderen in Spijkenisse
Column 114 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Stiekem luistervinken
Mijn collega's hebben er geen goed woord voor over. Maar dat hoor je pas achteraf. Want net als ik, weten ook zij, dat we de tegenargumenten beter voor ons zelf kunnen houden. De telefoons en computers van onze afdeling worden een soort van serie geschakeld. Kon in het verleden alleen de ICT in je pc meekijken, zien hoe lang je waar mee bezig was, nu kan iedereen dat. Mijn baas krijgt een zogenaamde thuisverbinding. Dus ook als hij vrij, ziek of op vakantie is, kan hij het doen en laten van onze afdeling op afstand monitoren. Hetzelfde geldt voor de nieuwe mobiele telefoons. Die kunnen ter plaatse of via de centrale worden uitgelezen met wie, wanneer en hoe lang gebeld is. Weg privacy. Er hangen nog net geen camera's, moppert mijn collega. Ergens kan ik het wel begrijpen. Als werknemer verhuur je jezelf contractueel voor acht uur. En dan geeft het geen pas om in de baas zijn tijd je vakantie te google-en en gezellig met vrienden te chatten of te bellen. Dat straks ook thuis mijn privé telefoon en e-mailverkeer kan worden afgeluisterd, daar heb ik minder begrip voor. In het kader van terroristen opsporen, offer ik steeds meer privacy op. Eerst kwamen er in het straatbeeld overal camera's te hangen, nu is er een nieuwe afluisterwet in de maak. De inlichtingendiensten kunnen daarmee mij en jou afluisteren zonder verdenking en zonder toestemming van de rechter. Noemen ze dat in de volksmond niet stiekem luistervinken.
