Afbeelding
JK

Wie was dat?

Column 270 keer gelezen

Inmiddels is mijn ‘zusje’ alweer een aantal weken geleden vertrokken uit deze soms wrede wereld, al heeft deze wereld ook mooie kanten. Mijn zus was een bindende factor in de familie en spaarde ook heel veel foto’s van familieleden en zelfs van aanverwanten.
Ik ben ook zo, ik heb een heel arsenaal van talrijke generaties Koopmansen en aangetrouwde leden.
Ik heb deze week bergen foto’s ontvangen in albums en losse, die mijn zus in alle jaren heeft verzameld en dat was niet niks!
Het is bijna grappig te noemen dat ik elke keer bij het zien van een foto me af moet vragen; ‘jeetje, wie is dat ook alweer?’
Normaal zou ik in zo’n geval mijn zus even bellen, die wist het vast wel, maar dat gaat helaas niet meer. Anderzijds zitten er ook foto’s bij die ik wel herken hoor, dan ben ik verheugd die persoon ook nog eens te zien, al is het in zwart/wit of sterk vergeeld. Soms haal ik grootmoeders en ooms door elkaar, gewoon omdat het zo lang geleden is dat ik ze zag, nee het heeft niks met mijn leeftijd te maken hoor, ik ben dan wel 73, maar mijn hersens zijn nog maar 20! Maar ik kom er wel uit hoor, ooit. Ik probeer zoveel mogelijk alles digitaal te maken met mijn scanner. Dat laatste is nu vastgelopen want mijn flatbed- en negatief- dia scanner heeft het begeven, wat heel vervelend is. Maar goed, ik zal even moeten sparen, nou ja even… Maar verder ben ik bijzonder blij met deze erfenis want iemand moet toch de herinneringen aan het verleden zorgvuldig bewaren. Fijn dat ik deze beeldende herinneringen toch nog hebt, het zijn dingen die je ondanks een triest afscheid toch op de been houden, een onzichtbare band die onbreekbaar is. De Zeeuwse wapenspreuk; ‘Luctor et Emergo’ – ‘Ik worstel en kom boven’ hanteer ik nu met verve, niets is sterker dan een herinnering, die blijft ook na het heengaan uit het heden. Dus pluk de dag, leef en geniet, nu kan het nog!

Reacties: jan@komawa.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant