Afbeelding
Foto: Foto-Ok.nl
Zomaar een Nissewaarder

Anita Verweij

Actueel 2.900 keer gelezen

Spijkenisse - Anita Verweij werd geboren in Crooswijk als dochter van een ondernemer in grafmonumenten. 'We woonden tegenover de begraafplaats.'

Ze volgde het gymnasium en was tijdens haar verblijf op de nonnenschool regelmatig in voor een geintje. Na haar opleiding werkte ze 23 jaar in een Preventief Medisch Centrum, eerst als medisch-secretaresse, later was ze actief in de public relations. Ze hield zich vooral bezig met celtherapie, chelatie therapie en natuurgeneeswijzen.

Transportsector
Na de geboorte van haar zoon vond ze het prettiger als haar man, die internationaal chauffeur was, wat vaker thuis was. Gezamenlijk werd besloten om als zelfstandig ondernemer aan de gang te gaan. Dat hield in dat Anita zich ook met het bedrijf bezig moest gaan houden. 'Ik hoor het mijn man nog zeggen: veel vrouwen werken mee in het bedrijf.' Toen ze echter begon aan de opleiding tot nationaal en internationaal transportondernemer bleek ze de enige vrouw te zijn. 'Gelukkig kwam er later nog een vrouw bij de opleiding en hebben we ons samen de stof eigen gemaakt, motorblokken uit elkaar gehaald en onder de auto gelegen om te zien hoe alles werkte.' De grootste uitdaging kwam waarschijnlijk na de opleiding. Met de kinderwagen ging Anita naar de Kamer van Koophandel en regelde ze bij de bank de financiering van het eigen bedrijf, dat inmiddels 33 jaar bestaat.

Model
Wie Anita ziet, verbaast zich waarschijnlijk over deze achtergrond. Ze gaat keurig gekleed en loopt het liefst op hakken. Als tegenwicht op de mannenmaatschappij die de transportsector vormt, heeft ze 15 jaar als model gewerkt voor een grote modeketen, die helaas niet meer bestaat. Zo ontstond ook haar passie voor schoenen. 'Kleding werd verzorgd maar we moesten zelf de bijpassend schoenen regelen.' Onder de noemer van Fabulous Fifty liet Anita de dames zien dat je ook op wat oudere leeftijd goed voor de dag kon komen, zonder direct kapitalen kwijt te zijn.

Vrachtwagenclaim
Als ondernemer is Anita nauw betrokken bij VERN, de brancheorganisatie voor kleine ondernemers in het wegtransport. 'We houden ons momenteel bezig met het rekeningrijden voor vrachtwagens en de onjuiste aannames die daaraan ten grondslag liggen.' Voor deze kwestie voert Anita regelmatig gesprekken in Den Haag. Ze is tevens medeverantwoordelijk voor de mobilisatie van de transportondernemingen m.b.t. de vrachtwagenclaim. 'De grote vrachtwagenfabrikanten hebben in de periode van 1997 tot 2011 prijsafspraken gemaakt en daarmee de prijzen van vrachtwagens kunstmatig hooggehouden. De eerste schatting is dat de prijzen van de vrachtwagens tussen de 10% en 20% te hoog zijn geweest. Hierdoor hebben kleine ondernemers waarschijnlijk te veel betaald voor hun vrachtwagen. Dat bedrag kan tot wel € 10.000,00 per aangeschafte vrachtwagen oplopen. De Europese Commissie heeft een aantal grote fabrikanten een boete opgelegd vanwege deze kartelvorming en de VERN is van plan om naar de rechter te stappen om een schadevergoeding te regelen voor de ondernemers die de dupe van deze handelwijze zijn.'

Motorrijtuigenbelasting
Op dit moment laat Anita in Den Haag uitzoeken of er ook motorrijtuigenbelasting geheven kan worden bij arbeidsmigranten. 'We kunnen helaas niet meer voor alle beroepen werknemers krijgen en zijn genoodzaakte deze krachten uit het buitenland te halen. Deze mensen verblijven hier lange tijd en maken gebruik van de infrastructuur.

PVV
Als transportondernemer ervaart Anita ook de last van de Oost-Europese chauffeurs. 'Ze hebben veelal niet de juiste papieren en missen ook vaak het verkeersinzicht, maar rijden wel met tonnen over de weg en vaak ook nog met gevaarlijke stoffen.' Zodoende kwam Anita in contact met Geert Wilders toen hij het Polen meldpunt startte. Dat contact bleef en op een bepaald moment besloot Anita dat het nu of nooit was. 'Ik maakte me altijd kwaad over zaken waarvan ik vond dat ze niet rechtvaardig waren. Je kunt je hele leven blijven klagen, maar je kunt ook proberen om verbetering te brengen.' Ze zat in de sollicitatieprocedure voor de Eerste Kamer en bracht het tot de laatste ronde. De afwijzing was echter geen domper op haar politieke ambities. Toen de gemeenteraadsverkiezingen er aan kwamen, meldde ze zich bij de PVV en volgde lessen bij Provinciale Staten. 'En bij sommige opdrachten konden ze het bloed wel onder mijn nagels vandaan halen. Ik had echt bewondering voor Peter van der Velden en Boy Wildeboer. Die bleven rustig en beleefd, maar ik verloor op een gegeven moment toch echt mijn geduld.'

Gemeenteraad
De provinciale fractie bepaalde wie van de 'sollicitanten' verder ging en vormde eigenlijk de kieslijst van de PVV. 'We kenden elkaar niet, maar inmiddels zijn we een hechte groep geworden.Natuurlijk zijn we het niet altijd met elkaar eens, maar dat is ook goed. En we komen er altijd uit.' Anita houdt zich binnen de fractie vooral bezig met de veiligheid op de weg, maar ook de ouderen hebben haar aandacht. 'Na een leven van hard werken verliezen ouderen niet alleen hun dierbaren, maar moeten wanneer zij naar een bejaardentehuis of verpleeginrichting gaan ook nog hun geliefde huisdier missen.' Met het oog op de overbelasting van het personeel en de hygiëne snapt Anita het wel, maar ze zou de ouderen zo graag op regelmatige basis contact aanbieden met huisdieren. Met haar eigen hond is ze regelmatig in het Hart van Groenewoud te vinden en samen met fractiegenote Gloria Molenaar maakt ze zich hard voor de Stichting Zorgdier.

Volwaardig ziekenhuis
Anita maakt deel uit van de klankbordgroep en zet zich met 100% in voor een volledige spoedeisende hulp in Nissewaard. 'Er zijn gelukkig meer raadsleden die zich hier voor inzetten. Als wij steun kunnen krijgen vanuit Den Haag, dan kan er zoveel mogelijk zijn. We wonen ten midden van de petrochemische industrie, de haven en hebben een overbelaste infrastructuur. We hebben toch gewoon recht op een volwaardig ziekenhuis.'

Provinciale Staten
Omdat ze iemand is van actie, staat ze ook op de lijst voor de Provinciale Statenverkiezingen. 'Ik sta op nummer 15, Peter van der Velden op 18. Mochten we gekozen worden, dan gaan we er ons voor inzetten om zoveel mogelijk taken vanuit de provincie terug te laten gaan naar de gemeente. Zo kunnen we invloed uitoefenen op onze directe leefomgeving. We willen graag bruggen door tunnels vervangen om de filevorming aan te pakken, maar vinden ook dat de lange wachtlijsten voor de sociale huurwoningen moeten verdwijnen. Eigenlijk is ons wensenlijstje veel langer, maar je moet ergens beginnen.'

Kijk voor het laatste lokale nieuws uit Nissewaard op www.grootnissewaard.nl

Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant