Afbeelding
Foto: JK

Beugel

Column 311 keer gelezen

Deze week zat ik een artikeltje te lezen over de diverse 'ziekten' die veelal bij jongeren voorkomen. U kent ze vast wel, niet alleen de mazelen of amandelen maar vooral de AD enzovoort ziekten. Je hebt inmiddels wel 20 soorten probleemgevallen bij kinderen en daar moeten evenveel scholen en instellingen voor komen. Ik vraag me echt af of de moderne kinderen nou echt zo anders zijn dan de kinderen uit de tijd dat ik zelf het leesplankje nog voor mijn snufferd had. O ja hoor, ik had ook een tic, ik scheef de ene keer met de rechterhand en de andere de linkerhand (ben tweehandig). En op weg naar school liep ik altijd over de oneven stoeptegels, want anders werd mijn dag niet goed. Ik beet nagels en als niemand keek peuterde ik ook nog in mijn neus. Gelukkig zaten er toen nog geen kuddes psychologen en hulpverleners handenwringend te wachten op alweer een klant / probleem geval, dus kwam het allemaal goed met me. Ook mocht ik mijn sierlijke scheve 'tandenrij' behouden en kreeg ik geen orthodontist op mijn dak om een beugel in mijn markkante bekkie te proppen. Nu moeten ouders bijna direct na de geboorte van een nieuwe wereldburger al een afspraak maken voor zo'n beugelbekkie.
Wat mij betreft maakt juist het verschil in uiterlijk, waaronder het gebit, de wereld leuk, iedereen is zichzelf en geen product van de grillen van een ijzerdraad fetisjist. Natuurlijk is het soms echt nodig, een kind dat met zijn linker voortanden een hap uit zijn eigen rechter oor kan nemen is rijp voor een opknapbeurt, maar laat in vredesnaam de natuur zoveel mogelijk haar gang gaan! En ach, ik kon ook niet echt 'meekomen' in de eerste klassen op school, maar zonder zielknijper kwam dat vanzelf weer goed. Toch vraag ik me soms wel af of ik wel normaal ben. Ik lust geen tomaten en komkommer en heb een hekel aan mobieltjes, wat nu?

Heus er is leven zonder tegennatuurlijk gepruts

Reacties: jan@komawa.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant