Zingende merels
Column 299 keer gelezenIk zal vast niet de enige zijn die het weer zo nodig over het songfestival moet hebben, maar ook ik kan het niet laten. Ooit was het songfestival een wedstrijdje wie het mooist een melodieus nummer kon zingen, dat voor het festival nog niet eerder werd gehoord, dat was tegen de regels. Maar het songfestival is verworden tot een rariteiten festival waar een goede zangstem ondergeschikt is aan piasserige handelingen en vooral bijna krankzinnige outfits. Waylon bracht zijn act met verve, maar het was niet de Waylon die normaliter fraaie songs neer zet, ook hij liet zich beetnemen door de festival gekte. Trouwens ik vond de hele 'playlist' die avond bagger, er zat vrijwel geen uitschieter bij. Jammer maar ik denk dat het songfestival op deze wijze haar beste tijd heeft gehad. De echte winnaars zijn denk ik de mensen die in en rond het festivalgebouw snacks en koek met zoopie verkochten, die liepen lekker binnen. Ik vraag me ook echt serieus af wat voor mensen hebben gestemd op de mallotige dame die brabbelde over een koosjere kip en speeldoosjes aan de wand. Waar is de tijd van Abba en het mooie Waterloo? Ik heb zelf, samen met mijn helaas overleden vriend Hans Eindhoven, diverse talentenjachten georganiseerd, geloof me de gemiddelde deelnemer daarvan had die hele songfestival crew overtroffen. Kijk, ik kan niet zingen maar weet wel wat oorstrelende muziek is en dat heb ik deze keer helaas niet gehoord op het songfestival 2018.
Maar ach, wat maak ik me druk, de laatste grote kabel omloopwielen van de Botlekbrug zijn ook bijna vervangen, en dat is veel belangrijker toch?
En als kabels gaan zingen is er iets mis, dat heb ik ook ooit geleerd toen ik nog in de lift zat. Maar niet getreurd, de zomer komt er aan, we kunnen weer lekker met een gietertje de viooltjes en ander geurende blommen gaan besprenkelen. En de zingende merels maken alles weer goed!
Reacties: jan@komawa.nl
