Mejanderen in Spijkenisse
Column 338 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Hallo allemaal ……
Wie had dat nou gedacht. Dat een satire over het doen en laten op een basisschool zo immens populair zou worden. Dat ik, net als half Nederland, werkelijk aan de buis gekluisterd zit. Is het omdat het onderwijs zichzelf de laatste tijd zo op de kaart heeft gezet. Of is het dat herkenbare van de in beeld gebrachte situaties. Het kijkje in de keuken van de school en de klas. Het uitvergroten van de verhoudingen tussen leerkracht en ouders, en van het onderwijzend personeel onderling. De helikopter view over de competenties van de moeders en vaders op het schoolplein. Hoewel ik als kijker meeleef met de hoofdpersoon, de alleenstaande luizenmoeder, heb ik toch de meeste sympathie gekregen voor juffrouw Ank. En natuurlijk voor haar niet aflatend welkomstliedje 'Hallo allemaal, wat fijn dat je er bent.' Als er één ding naar voren komt in de serie is het wel de onschatbare waarde van de ouder participatie. Over de werkdruk, waar de leerkrachten anno nu over klagen, kan ik moeilijk oordelen. Maar volgend jaar krijgen de basisscholen er meer geld bij om de werkbelasting te verlagen. Ondanks die toezegging gaan de aangekondigde estafette stakingen gewoon door. De eis om salaris verhoging is nog niet gehonoreerd, dus is de eerste stakingsdag op 14 februari. Op Valentijnsdag. En dat valt dit jaar ook nog eens samen met Aswoensdag, de dag ná het carnavalsfeest, waar in polonaise uit volle borst werd gezongen: Hallo allemaal…
