Kerstdorp

In het dorpje zie ik gelukkige stelletjes op een veelkleurig verlichte ijsbaan, zwierende draaimolentjes op de kerstmarkt en gedimde middeleeuwse lantaarntjes. Zacht licht uit pittoreske huisjes schijnt door glas en lood raampjes op de vers gevallen sneeuw en een kinderkoortje zingt het 'Stille Nacht' op het gemoedelijke kerkplein.

Die gemoedelijkheid in dat lieve vredige winterse tafereel haal ik ieder jaar bij het opzetten van de kerstboom van zolder en plaats ik dan op mijn vensterbank. Ik hou niet van kitsch, maar toch hou ik van mijn eigen kerstdorp. Waarom? Het staat symbool voor mijn Utopia, mijn hoop en het is mijn verlichte baken in donkere tijden. Het is er altijd gezellig, lieflijk en vredig.

Als ik een tijdje naar mijn schattige kerstdorp kijk vallen melancholie en bezinning mij ten deel. Ik mijmer wat en wens dat mijn eigen dorp als mijn kerstdorp was.

Helaas is dat niet het geval. Achter de deuren van mijn dorp schuilt veel leed en verdriet.

Ik denk dan aan die alleenstaande moeder met kinderen die afhankelijk is van de voedselbank. Aan uit elkaar gerukte gezinnen door echtscheidingen. Aan een kind dat beide ouders moet missen. Aan dat gezin dat hun zoon óók deze kerst weer moet missen. Aan gezinnen die hard getroffen zijn door ernstige ziektes. En aan al dat verborgen leed achter de deuren waarvan alleen de hoofdrolspelers weet hebben.

Hoe zouden mijn dorpsgenoten dit jaar kerst beleven?

Deze periode van bezinning doet mij beseffen dat ik geluk heb. Geluk dat ik gezond ben en weinig leed ondervind. Geluk dat ik een baan heb en mensen om me heen die voor mij zorgen.

Na oud en nieuw ontmantel ik mijn kerstdorp. Ik ben geneigd om met mijn kerstdorp mijn kerstgedachte zoals elk jaar óók op zolder te parkeren, maar onderhuids vreet het gevoel dat het achter veel deuren in het dorp geen gezellige, lieflijke en vredige kerst is. De makkelijke weg voor mij is daaraan voorbij te gaan, maar het voelt niet goed.

Hoe zit dat met uw kerstdorp? Blijft u liever naar de buitenkant van uw eigen gezellige, lieflijke vredige kerstdorp deurtjes kijken zonder zich af te vragen wat er allemaal in het grote dorp achter de echte grote deuren speelt? Of durft u samen met mij minder fortuinlijke dorpsgenoten op te zoeken om een hart onder de riem te steken?

Ik daag u uit. Niet alleen met Kerst, maar ook daarna.

J.