Mejanderen in Spijkenisse
Column 200 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Niet de bouw hebben om lang te zitten
Het even koffie drinken bij oud collega's geeft mij steeds nieuwe inzichten. Dat ik totaal niet meer op de hoogte ben van het reilen en zeilen op de afdeling, dat herken ik wel. Na twee weken vakantie, moest ik al helemaal bijgepraat worden. Laat staan nu ik er een tijdje tussenuit ben. Ondertussen zijn er weer nieuwe mensen de organisatie binnengestapt. Ieder zo met zijn eigen idee. Niet alleen qua werk, maar ook qua randvoorwaarden. Zo werd allereerst de lunch work-out geïntroduceerd, maar die was geen lang leven beschoren. Ook voor de zitbal bleek weinig belangstelling. De bureau fiets en een schrijftafel met lopende band waren financieel niet haalbaar, dus is er nu een verstelbare statafel aangeschaft. Na een korte uitleg over alle mogelijkheden van de statafel is het mij nu wel duidelijk dat wij mensen simpelweg niet de bouw hebben om lang te zitten. De stofwisseling komt door een zittende 8-urige werkdag haast tot stilstand. En wanneer er dan ook nog achter het bureau wordt gegeten en gedronken, worden die ongebruikte calorieën onvermijdelijk omgezet in vet. Doordat onze benen de meeste spieren bevatten zijn ze ideaal voor het vetverbrandingsproces. Zelfs enkele minuten wandelen per uur, verbetert al de bloedcirculatie, verkleint het risico op hart- en vaatziekten en vermindert de stresshormonen. Dat laatste kan ik volmondig beamen. Voor mij is niets zo ontspannend als een ommetje met mijn hond.
