Mejanderen in Spijkenisse
Column 230 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Jasjes for sale
Van uitstel komt afstel, zegt mijn oma altijd. En mijn oma heeft met haar spreekwoorden en citaten in vele gevallen gelijk. Nu wil ik toch eigenlijk niet dat ze gelijk krijgt. Dus, met een grote zucht, open ik mijn hangkast. Tig jasjes, blazers en colbertjes staren me aan. Het is niet de eerste keer dat ik ze zo ongebruikt zie hangen. Hoewel ik eigenlijk wel weet, dat ik ze toch niet meer aantrek, heb ik de deur steeds weer dichtgeschoven. De vraag, bij welke gelegenheid ik ze nog zal dragen, heb ik me meermalen gesteld. Conclusie: wellicht niet. Maar om ze dan ook daadwerkelijk uit mijn kast te halen, is toch een ander verhaal. Het was mijn werkoutfit. Mijn identiteit. Bovendien was ik er gek op. Als ik ging shoppen, ging ik altijd eerst richting blazers. Noem het een tik, maar ik moest mezelf elke keer vermanen om niets nieuws aan te schaffen. Vooral die laatste maanden voor mijn pensioen. Om dan die leuke blazer of dat mooie colbertje niet te kopen. Uitverkoop, hoge kortingen bij een opheffingsverkoop; een ware beproeving. Maar nu ben ik er klaar voor. Mijn focus is helemaal om naar casual. Spijkerjasjes, -broeken, T-shirts, truien. Kortom kleding om met de hond te wandelen en in te fietsen. Om de beurt trek ik mijn jasjes nog één keer aan. En dan vouw ik ze voorzichtig op. Hopelijk krijgen ze via de kringloopwinkel nog een fijn tweede leven.
