Mejanderen in Spijkenisse
Column 93 keer gelezenIedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.
Heer en meester over je eigen agenda
Voor het zo ver is nog een laatste vergadering, laatste overleg, laatste afspraak, laatste telefoontjes. Dan ga ik met vakantie. Eerst vakantie vieren van mijn opgebouwde vakantiedagen. Daarna definitief op vakantie, zoals mijn collega's het noemen. Gelukkig zeggen ze er niet bij 'om te genieten van je oude dag'. Dat klinkt zo cliché. Zo oubollig. En zo voelt het ook niet. Het voelt meer als heer en meester zijn over je eigen agenda. Spontaan dat kunnen doen wat in me op komt. Naar toe kan gaan, waar ik op dat moment zin in heb. En dat allemaal zonder vooraf vrij te vragen, een vakantiedag op te nemen. Zonder van te voren in je zakelijke agenda te kijken of het wel kan. Zonder je collega's te raadplegen of ze eventueel wat kunnen overnemen van je, of willen waarnemen. Zonder je af te vragen of je dan nog wel genoeg vrije dagen overhoudt voor je zomervakantie, voor eventuele calamiteiten. Wat een vrijheid straks! Natuurlijk blijven er wel beperkingen. De zorgtaken blijven nu eenmaal. Net als de mantelzorg. En natuurlijk ga ik het werk en mijn collega's heel erg missen. Maar toch kijk ik reikhalzend uit naar dat soort nieuwe vrijheid. Daarom wil ik er straks wel even van genieten en ervaren hoe het in werkelijkheid voelt, voordat ik in ga op het grote vrijwilligersaanbod. Om daarin een weloverwogen keuze te maken. Daar ga ik, als heer en meester over mijn eigen agenda, dan straks maar eens rustig voor zitten.
