Afbeelding

Mejanderen in Spijkenisse

Column 156 keer gelezen

Iedere week weer wordt er in Mejanderen in Spijkenisse met een fijne dosis kritiek op de Nederlandse samenleving en een nostalgisch sentiment over het eigen leven in Spijkenisse gekeken naar prangende levensvragen.

Misleid door de praatfabriek
De eindstreep heb ik niet gehaald. Het allerlaatste debat; ik kon het niet meer aan. Die hele praatfabriek was ik meer dan zat. En wijzer werd ik er allemaal niet van. In het advies van de stemwijzer kon ik me al helemaal niet vinden. Een kamergotchi zo lang mogelijk in leven houden; het idee was grappig, maar iemand uithongeren niet meer. Dus heb ik op de tv alle lijsttrekkers debatten gezien, was één en al oor tijdens de politieke radio-uitzendingen en heb de kranten uitgeplozen. De media dus in één woord op de voet gevolgd. Maar wat schetst mijn verbazing. Zo dacht ik dé partij te hebben gevonden, maar zo werd het door één enkele opmerking weer ontkracht. Soms was ik het met een bepaalde stelling absoluut niet eens. Had ik het zelfs nog niet eerder van hen gehoord. Overstappen maar weer. En toch vond ik mezelf niet echt een zwevende kiezer. Meer een misleide burger. Nou kan ik de lijsttrekkers natuurlijk niet allemaal de schuld geven dat ze onduidelijk zijn, of onvolledig. Want eerlijk is eerlijk. Ik heb de partij programma's niet allemaal tot op de letter gelezen en naast elkaar gelegd. Maar die hele praatfabriek erom heen; ik heb het er helemaal mee gehad. En dan nog de wetenschap dat er straks een kabinet  moet worden geformeerd, de nu strijdende partijen gaan samenwerken, er water bij de wijn zal worden gedaan. Mijn idealen wel zullen sneuvelen in het politieke compromis.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant