Gezellig druk

Het is zondagmiddag. Ik wil rust. Händels Messiah kabbelt door de speakers. Ik geniet. Voor even.

Er vliegt een papieren vliegtuigje van 'air papa' voorbij, ik hoor oerkracht kreten en zie een peuter en kleuter als een stel bavianen achter elkaar aan rennen. Het tij is niet te keren. Ze moeten naar buiten. Ik moet nog lampjes hebben en besluit naar een tuincentrum te gaan. Foute keuze. Jammer dat ik mij dat te laat realiseer als de verkeersregelaar mijn parkeerplek aanwijst.

Na een kwartier lopen bereiken we de ingang. Mijn kinderen willen een oliebol. Mooi niet. Te druk. We zijn binnen en het is er 'gezellig druk'. Vind ik een rare uitspraak. Druk is niet gezellig. Nooit. Bij de kerstbomen afdeling is er gratis glühwein. De combinatie van de woorden wijn en gratis blijkt magnetisch te werken. Met wat vriendelijk duw- en trekwerk slagen we er in aan de wijn file te ontsnappen en komen op de volgende afdeling aan.

De kerstdorp afdeling. Toegegeven; fantastisch gedaan. Trekt bekijks. Nogal véél bekijks. Iedere zichzelf respecterende kerstfreak heeft een kerstdorp. Mensen gooien hun wagens vol met de Utrechtse Dom, Rotterdamse kubuswoningen en de Groninger Martinitoren. Prima, maar ik wil verder. Bijna zijn we de afdeling af en ja hoor, wat staat daar? Een mini draaimolen! Mijn kinderen slaan op tilt. Een hit. Ze lachen, mijn bloeddruk zakt en ik krijg weer energie om verder te gaan.

We belanden op de dieren afdeling. Ik zie drie verstandelijk beperkte kinderen naar vissen staren. Het lijkt wel alsof ze zich niet beseffen dat ze in de drukste winkel van ons land zijn. Onbewogen, geen contact mee te krijgen en één met de vissen. Ik wil dit ook. Sluit alle afdelingen, smijt iedereen er uit en laat mij samen met deze kinderen naar die karpers kijken.

Opeens wordt mijn visdroom ruw verstoord door jengelende kinderen. Die van mij. Moe geworden. Ik weet direct hoe laat het is. Wegwezen hier en wel zo snel mogelijk. Schadelast beperken. Snel gris ik lampjes uit het schap en meld mij aan de kassa. Niet geheel onverwacht, maar wel een onaangename verrassing; het kan dus nóg drukker.

Mentaal gesloopt rijden we naar huis. Ik verlang weer naar die serene Händel. Kinderen naar bed, lampjes in het stopcontact. Geen licht. Kapot. Jammer voor Händel, maar papa draait vanavond alleen nog maar Rammstein.

Even stoom afblazen.

J.