De nieuwe stip op de horizon

Veel van de business op Voorne-Putten is haven-gerelateerd. Als we kijken naar de toekomst van Voorne-Putten, dan kunnen we dat niet los zien van de toekomst van de Rotterdamse Haven. De haven draait nu nog goed, maar blijft achter bij de resultaten die andere havens boeken. We verliezen marktaandeel. Wat is er aan de hand?

West-Europa en dus ook Voorne-Putten vergrijst, terwijl wij voor een groot deel het arbeidspotentieel voor de haven leveren. De Haven is super efficiënt geworden, maar de Havenvisie 2030 is nu al achterhaald. Er komen helemaal geen duizenden arbeidsplaatsen bij. Het is nog maar de vraag of en op welke wijze de Tweede Maasvlakte vol komt. Vroeger waren er bedrijven gevestigd 'van en voor' Rotterdam. Nu zitten de aandeelhouders in China, Arabië of Rusland, met heel andere belangen. Het machtsblok is verschoven naar Azië. Als er hier in Europa nog groei is, dan is dat alleen in Oost-Europa. Daarom heeft China capaciteit gekocht in de Griekse haven Piraeus, ter grootte van 6 miljoen containers. Dichter bij de toekomstige doelgroep en het is vanuit China tevens één week minder varen naar Griekenland dan naar Rotterdam. Wie bepaalt de toekomst nog voor de haven van Rotterdam nu de aandeelhouders zover op afstand zitten?

Het is goed als er een nieuw bewustzijn ontstaat over deze situatie. Waar verdienen we in 2030 hier in de regio ons geld mee? Adviseurs als Jeremy Rifkin, Daan Roosegaarden en Prof. Harry Geerlings pleiten voor nieuw elan en voor innovatie. Vrijheid, flexibiliteit en groen zijn de nieuwe sleutelwoorden, maar de bestuurskracht hier op Voorne-Putten is veel te klein. Bestuur en ondernemers zijn versnipperd in plaats van dat ze een sterk collectief vormen. Tot nu toe waren we niet voldoende in staat om samen met Rotterdam en de Haven onze krachten te bundelen. En dat is nu meer dan ooit nodig. Er is een nieuwe manier van denken en handelen gewenst. Een nieuwe stip op de horizon voor Voorne-Putten en de Haven.