Bewoners vangen bot bij Raad van State

Spijkenisse - In september 2018 vroeg een bewoner van het Sleedoornpad een vergunning aan om op zijn woning een dakopbouw te mogen plaatsen.

Zijn buren waren echter niet zo gecharmeerd van dat idee en maakten bezwaar tegen de vergunning. Nadat de gemeente hun bezwaren had verworpen en toch een vergunning afgaf, stapten de buren naar de rechter. Ze wonen al vele jaren in hun wijk waar ze genieten van hun privacy en veel licht en zon in hun tuin hebben. Door het plaatsen van een dakopbouw vrezen ze waardevermindering van hun woning. Als er een dakopbouw geplaatst wordt, wordt er een precedent geschapen en ontstaat er het effect van een fietsenstalling. Hierdoor kunnen ze geen duurzaamheidsmaatregelen nemen, zoals het plaatsen van zonnepanelen.

Document uit 1979
De nieuwe bewoner kreeg bij de aankoop van zijn woning ook een document in handen waaruit bleek dat in 1979 een dakopbouw onder bepaalde voorwaarden toegestaan was. Op basis van dat document was de gemeente dan ook van mening dat men de aanvraag niet kon weigeren. De advocaat van de bewoners bracht echter naar voren dat er nu een heel andere planologisch regime geldt dan ten tijde van de destijds gerealiseerde dakopbouwen.

Uitspraak rechtbank
De rechtbank oordeelde dat de gemeente niet van het stedenbouwkundig advies had mogen uitgaan en vernietigde het besluit van de gemeente om de bezwaren van de omwonenden ongegrond te verklaren. De gemeente moest, met inachtneming van de uitspraak, een nieuwe beslissing nemen op de bezwaren van de bewoners. De omgevingsvergunning werd geschorst om te voorkomen dat er gebouwd werd.

Hoger beroep
De gemeente was het niet eens met de uitspraak van de rechter en stelde hoger beroep in bij de Raad van State. Voor de betrokken bewoners een niet te begrijpen stap. ‘Het gaat om één bewoner die nu zijn huis niet mag uitbreiden en daar gaat de gemeente gemeenschapsgeld aan uitgeven?’ Van de 55 huishoudens zijn er 38 tegen de plaatsing van een dakopbouw.

Uitspraak Raad van State
Inmiddels heeft de Raad van State uitspraak gedaan. Die stelt dat de ingestelde hoger beroepen ongegrond zijn. De rechtbank heeft het besluit terecht vernietigd. De gemeente heeft een nieuw besluit genomen, gebaseerd op een welstandsadvies uit juli 2020 en een stedenbouwkundig advies van 23 november 2020. In dat laatste advies staat: ‘De ruime opzet van de wijk geeft mogelijkheden om dakopbouwen toe te staan, waarbij het van belang is dat de eenheid van strokenbouw behouden blijft. Voor behoud van eenheid in die strokenbouw is het gewenst dat de dakopbouwen een terughoudende massa en vorm hebben. De dakopbouw moet dan ook terugliggend van de dakrand en horizontaal worden vormgegeven, waardoor die dakopbouw vanaf ooghoogte op straatniveau minder zichtbaar is dan het eerdere ontwerp. Het huidige ontwerp ziet op de terugliggende plaatsing van de dakopbouw ten opzichte van de voorgevel en is daardoor vanuit de openbare ruimte beperkt zichtbaar, zodat de eenheid van strokenbouw behouden blijft. ‘ De Afdeling ziet geen reden om te stellen dat het advies niet als grondslag gebruikt had mogen worden of dat er precendentwerking zal plaatsvinden. Volgens de Raad van State heeft het college de gevraagde vergunning verleend aan de hand van een beoordeling van het specifieke bouwplan en de specifieke situatie ter plaatse. Deze verlening leidt er niet zonder meer toe dat het college verplicht zal zijn ook elders in de wijk een dakopbouw in afwijking van het bestemmingsplan toe te staan. Bij een eventueel toekomstige vergunningaanvraag voor een dakopbouw elders in de wijk zal het college de invloed van een dakopbouw op de opbrengst van zonnepanelen op een naastgelegen woning in die specifieke situatie kunnen betrekken.

Planschade
Voor de bewoners is het een flinke domper dat de dakopbouw toch gebouwd mag worden. Niet iedereen is klaar met de strijd, want nu wordt er onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om een planschadeclaim bij de gemeente neer te leggen.