Ik vertrek
Algemeen 228 keer gelezenKen je dat programma van TV? Van die mensen die een droom gaan waarmaken ergens in Europa of verder weg. Die dan vreselijke problemen tegenkomen waarvan je denkt, had je dan niet even eerder kunnen nadenken? Problemen als overlopende riolen, lekkende daken, omvallende muren en overheden die van geen kant mee werken. Om nog maar te zwijgen van de aannemers die niet komen werken, materialen die er niet zijn en een taal die niet te verstaan is. En als alles dan toch gaat draaien en het geld bijna op is komen de eerste gasten er al aan voordat de eerste kamer klaar is, Paniek, stress, heerlijk om naar te kijken.
Er zijn er ook die gewoon thuis blijven, ik vertrek maar blijf thuis. Ik krijg vaak die opmerking te horen “lijkt wel ik vertrek”. En dat klopt misschien wel. Hoewel ik al “vertrok” lang voordat het programma begon. Ik startte een hoveniersbedrijfje en direct daarna ben ik druiven gaan planten. Voor wijn wel te verstaan, een wijngaard in Zuidland. Ik werd een dorpsmalloot. Een Hagenees in Zuidland, de ballen verstand van wijn maken, het dialect niet kunnen verstaan. Hoe gek kan je zijn? Snel daarna schreef ik mijn eerste boek en begon met rondleidingen. Hierop volgde de vraag of de proeverij ook met hapjes kon of met een maaltijd. En zo groeide het bedrijfje uit naar agro-toerisme, iets waar toen ook nog nooit iemand van gehoord had.
Na veel vallen en iedere keer weer opstaan zijn we verhuisd naar Biert, naar een zwaar verwaarloosde boomgaard. Sommigen weten niet van ophouden en blijven “vertrekken” . En nu, vele jaren later hebben wij ook onze eerste “kamers” klaar, vlak voordat de eerste gasten kwamen en net voordat ons geld (door corona) op was. Ik ken het gevoel dus heel erg goed van paniek en stress. Weet nu dat het leuk is om naar te kijken maar minder leuk om mee te maken.
Maar ik ken ook het gevoel van “we hebben het toch maar gedaan” want dit soort zaken doe je niet alleen maar met de mensen om je heen. Wij hebben het gedaan en met succes. Als ik nu zeg ik vertrek, is het voor vakantie zonder paniek en stress. Trouwens ken je dat TV programma “we zijn er bijna”? Daarover later meer! ” Tis weer voorbij die mooie zomer” is natuurlijk van Cox, niet van Sonneveld, Sorry Gerard!
Fred Lorsheijd