Eindelijk zomer!

Wat hebben we daar naar verlangd, lekker zonnetje, mooie temperatuur, echt genieten. Zelfs als je aan het werk bent is het lekker als je de zweetdruppeltjes op je hoofd voelt. Beter dan regendruppels en modder onder je schoenen!

En natuurlijk mooi dat de terrassen weer open zijn en je weer lekker buiten van een drankje kan genieten. Goed voor je humeur, goed voor de horeca, goed voor de economie. Nu alleen nog even wennen met z’n allen aan die plotseling hoge temperaturen. Wennen aan het feit dat we weer wat mogen. Zo mogen wij weer varen, wij van de stichting fluisterboot. Nu ja de schippers en gidsen dan, ik kan niet varen, mag alleen mee varen. Ja, onze vrijwilligers zijn dolblij dat ze weer los mogen. We hopen dat onze gasten net zo blij zijn en ons weer zullen vinden. Nu nog even met kleine aantallen straks weer met volle boten. Want laten we eerlijk zijn, met meer is toch leuker. Denk aan die winkels waar je op afspraak met 2 man naar binnen mocht. Dan voel je je toch erg opgelaten, het voelt of de winkelier in je nek staat te hijgen.

We gaan de goede kant op, nog eventjes geen handen geven of knuffelen. Dat is met deze temperaturen niet erg, kleffe handjes en plakkerige lichamen is ook niet alles. Zo heeft deze crisis ons geleerd dat alles anders kan en ieder nadeel z’n voordeel heeft. Uitspraak van een bekende voetballer uit 020. Dat is dan weer minder. En niet alleen onze schippers gingen los, straks weer heel Nederland als het EK losbarst. Je weet nu al niet waar je moet kijken om het knaloranje te ontlopen. Ik ben geen voetbalfan dus een soort zonderling, zoiets als Limburger zijn maar een bloedhekel hebben aan carnaval. Ach ieder zo z’n plezier nietwaar?

Ik ben blij dat onze boten de IJsvogel en Bernisse weer varen, Dat de eerste weer bezoekers naar de wijngaard brengt en er weer mensen op ons terras zitten. Een hele verademing weer werk te doen waar je zin in hebt. Fijn dat de mensen weer mogen genieten. En ik wil voorlopig dat stomme liedje van Gerard Cox niet horen, je weet wel dat van “tis weer voorbij die mooie zomer”. Voor mij mag het tot kerst duren!

Fred Lorsheijd