De impact van corona

In deze rubriek belichten we iedere week een ondernemer, bedrijf, vereniging of persoon uit Nissewaard. We vragen naar hun ervaringen tijdens deze bijna onwerkelijke Covid-19 periode. Deze week een blik op Bianca Riegen, een alleenstaande moeder uit Spijkenisse.

Bianca is een bedrijvige dame van 47 jaar en woont samen met haar dochter van vijftien jaar. ‘Een heerlijke puber’, zoals Bianca dat zegt. Met een baan als pedagogisch medewerkster op een kinderdagverblijf, heeft ze een druk bestaan. Van kinds af aan wist Bianca al dat ze later met kleine kinderen wilde werken. Nu geniet ze nog steeds van de kinderen. Af en toe waren er door corona wat obstakels op haar werk. In de kinderopvang ging alles door. Ook tijdens de noodopvang. ‘Het dagverblijf is een keer dicht geweest voor een aantal dagen, omdat maar liefst negen van de veertien pedagogisch medewerkers positief waren getest. Gelukkig ben ik de dans ontsprongen tot nu toe’, zegt Bianca opgelucht.

Covid-19 behelsde voor haar dat haar vader en zijn vriendin, die beiden op hoge leeftijd zijn, corona zouden krijgen. Uiteraard bestond ook de angst om het zelf te krijgen en dat ze daardoor niet meer in staat zou zijn om voor haar dochter te kunnen zorgen. Eigenlijk heeft Bianca alle reden tot extra voorzichtigheid. Bianca heeft een oudere broer met een geestelijke en lichamelijke beperking die ze vaak bezoekt. Haar broer woont begeleid. Hij kreeg onlangs longontsteking, geen Covid-19, maar het was wel kantje boord voor haar broer. Gelukkig is haar broer weer hersteld. De ziekenhuisbezoeken waren beperkt door alle maatregelen, daar had Bianca moeite mee. Haar dochter zit in vier havo. In het begin van de coronatijd had ze alleen online les en daarna ging haar dochter halve dagen naar school. De klas werd in twee groepen verdeeld waardoor haar dochter alleen s ’middags naar school kon. Het zal voor haar dochter dan ook wennen worden om hele dagen op school te zitten, met een voltallige klas.

Het meeste miste deze zorgzame dame het op visite gaan bij dierbaren, daarnaast vond ze de avondklok vervelend. Het mondkapje typeert Bianca als vreselijk. ‘Als ik hem op heb in de winkels ben ik geneigd om hem af te doen, maar dan denk ik: Oh nee, dat mag niet. Bij het lang op hebben van een mondkapje, krijg ik irritatie op mijn huid, dus ik kan niet wachten tot mondkapjes uit het straatbeeld verdwijnen en we ze niet meer hoeven te dragen’, glimlacht Bianca. Het enige positieve aan deze tijd, vindt Bianca dat ze geen handen meer hoeft te geven en dat haar huis iets opgeruimder is. ‘Met de huidige versoepelingen kan er iets meer. Maar dat je overal een afspraak voor moet maken vind ik vervelend. Ik wil spontaan dingen kunnen doen. Ik denk dat de meesten van ons wel klaar zijn met de pandemie en daarom ook minder voorzichtig met de regels omgaan. Maar het blijft nog steeds een risico. Hou nog even vol, volg de regels en wees blij met wat er weer wél kan’, zo geeft Bianca ons mee.