ME’er: ‘Voor ik het weet slaat de vlam in de pan...’

Nadat het kabinet de avondklok had afgekondigd braken afgelopen week in verschillende steden in Nederland rellen uit. In steden als Rotterdam, Eindhoven en Den Bosch ging het er hard aan toe. Relschoppers gooiden met vuurwerk en stenen naar de politie, en schuwden niet winkels te vernielen en te plunderen. In Twente was een ziekenhuis doelwit van een groep relschoppers. De ME werd in verschillende steden ingezet om de orde te herstellen. 

Ook op veel andere plaatsen was het vorige week onrustig

Een hoofdagent van Politie Haringvliet die naast zijn gewone werkzaamheden ook ME’er is, beschrijft het volgende naar aanleiding van de rellen in Rotterdam.

‘Na een dag lang een driftkikker als een volleerd ‘juffenmeneer’ thuisles te hebben geven krijg ik plots een appje van een collega. Ze stuurt me dat ik mijn ME (mobiele eenheid) tas klaar moet gaan maken, want er zijn signalen. Signalen waarvoor ik mogelijk word opgeroepen. Nog geen 5 minuten daarna word ik inderdaad opgeroepen. Ik gooi nog even een vriendje van mijn kids de deur uit. Daarna breng ik mijn kids bij mijn schoonouders en die wensen mij sterkte. Ik zie aan hun gezichtsuitdrukking dat ze zich zorgen maken.

Ik haast me naar de opkomstlocatie. Een snelle briefing en we gaan de straat op. We worden ingezet in Rotterdam. We zien heel veel mensen op straat, dat is op zich niet gek voor Rotterdam, maar je voelt gewoon dat er wat broeit...Voordat ik het weet slaat de vlam in de pan.. eruit eruit wordt er in de ME bus geroepen... Ik vlieg de bus uit en zodra ik buiten sta worden ik en mijn maten bekogeld met alles wat maar los ligt. Na 2 stukken tegels op mijn helm en schild ben ik extra “aan”.

Meter voor meter, winkel voor winkel winnen we terrein. Ik zie veel wanhopige winkeleigenaren om mij heen. Ik hoor ze ons aanmoedigen en teksten roepen die ik hier niet zal herhalen.

Ondertussen hebben collega’s hun gezin achtergelaten om ons te komen helpen. Met deze extra manschappen winnen we snel terrein en keert de rust terug. Nadat de rust is wedergekeerd zie ik wat voor chaos is achtergebleven. Hoofdschuddend loop ik terug naar mijn bus.

Als ik na een lange inzet ‘s nachts thuis kom open ik mijn privételefoon. Heel mijn telefoon is volgelopen met berichtjes van vrienden en familie die willen weten of het allemaal goed is met mij. Ik geef ze allemaal hetzelfde antwoord: Met mij is alles goed en wat ben ik trots op mijn blauwe familie en dat we met deze beperkte hoeveelheid mensen deze klus geklaard hebben.’