Kronkelwilg

Misschien een wat vreemde titel voor een stukje. Maar die boom staat voor mijn raam mooi te zijn. Het is de laatste bladverliezende boom in de hele omgeving die zijn blad laat vallen, het is nu 18-12 en nog steeds zitten er smalle gele blaadjes aan. Nu is dat ook weer niet helemaal waar de laatste boom met blad want een beuk en eik houden ook heel lang hun blad vast. Voor de meeste nette tuinliefhebbers heel vervelend want je blijft vegen, de tuin komt zo nooit aan kant.

Maar goed de kronkelwilg – voor de normale mens dat is dat die boom waar ze Paastakken van snijden- en ook de kronkelhazelaar en alle andere kronkelplanten zijn apart en leuk om naar te kijken. Dat is heel wat anders met de kronkelaars die we tegenwoordig om ons heen zien, onze kronkelende volksvertegenwoordigers. Van de week is het eindrapport van de 2^e kamercommissie over de kindertoeslag affaire uitgekomen. En jongens nog toe, daar komt een hoop gekronkel te voorschijn. Je gaat je haast schamen om je zelf Nederlander te noemen.

Een belastingdienst waardoor de politiek zwaar op bezuinigd werd en waarvan iedereen al vooraf wist dat het niet goed zou gaan. Telkens meer mensen eruit en toch steeds meer werk laten verrichten. En ook nog eens verwachten dat er voldoende geld opgehaald wordt. Dan worden er fouten gemaakt, dat kan haast niet anders. Maar als dat dan bekend wordt tot aan de top van de dienst en bij alle betrokken ministers, staatssecretarissen en topambtenaren en men doet er dan niets aan?

En dan kronkelen, het is de schuld van het andere ministerie, van de voorgaande minister of juist van die er na kwam. Onjuiste informatie van hot naar her, zelfs kronkelende rechters. Waar stopt het? En nu een kronkelende 2^e kamer die het ineens allemaal beter weten, maar zelf al veel eerder wakker hadden moeten worden. De mensen die er zwaar door in de ellende kwamen, die moesten kronkelen om te overleven. Die worden nu misschien snel geholpen, zal hoog tijd worden! Je schaamt je als Nederlander dat het zo ver kon komen.

Dan kijk ik liever naar die kronkelwilg, die doet wat hij doen moet, groeien, zorgen voor gezonde lucht, voor Paastakken, voor beschutting en voor plezier. Daar kan je wel op vertrouwen!

Fred Lorsheijd