Jonge zeehond op het strand, hoe zat het ook alweer?

Het geboorteseizoen van de grijze zeehonden komt er weer aan. Althans, langs de Nederlandse kust, want bij Engeland liggen al honderden pups op de rotsen. Om onnodig dierenleed te voorkomen is het belangrijk dat iedereen weet wat te doen als er een pup op de kant ligt. 

A Seal Stellendam zet het nog even op een rijtje:
- Er ligt een jonge zeehond op het strand of b.v. op een dijk. Wat doe je?
- Je blijft op verrekijkerafstand (minstens 30 meter) van de zeehond
- Je houdt honden aan de lijn en ver van het dier
- Je belt, als je je zorgen maakt over het welzijn van de pup, naar meldkamer 144.

Eerst observeren
Niet elke jonge zeehond heeft hulp nodig. Daarom beoordelen de zeehondenwachters eerst de situatie voor er besloten kan worden of ze een pup meenemen naar de opvang. Ze kijken naar de toestand van het dier, naar de waarschijnlijkheid dat de moeder ervoor zorgt, naar de plek waar hij ligt. Als ze inschatten dat de moeder terug zal komen om de pup te zogen of, als de zoogtijd voorbij is, dat de zeehond voor zichzelf kan zorgen, dan laten ze hem liggen. Ze komen wel regelmatig controleren hoe het met het dier gaat. De zeehond wordt dan met een kleur gemarkeerd, zodat bekend is dat het dier gezien is en onder observatie wordt gehouden. De zeehondenwachters zullen in overleg met de zeehondencentra beoordelen of een jonge zeehond opgevangen moet worden. Als het dier geen hulp nodig heeft, is het veel beter hem te laten liggen. Zo wordt een pup niet onnodig wees gemaakt en zoekt de moederzeehond niet tevergeefs naar haar jong.

Pups vaak alleen
Uit onderzoek blijkt dat zeehondenmoeders hun jong soms langdurig alleen laten. Het volwassen dier gaat dan jagen en komt vanzelf terug naar het jong. Dit gebeurt met name bij grijze zeehonden, omdat de pups van deze soort de eerste weken niet te water gaan. Ook na de zoogtijd liggen pups nog dagenlang op het droge o.a. om te verharen. De moeder heeft het jong dan al verlaten en de pup teert in op zijn vetreserves. Na de zoogtijd van een maand is het jong zo verzadigd door de moddervette zeehondenmelk, dat het een tijd duurt voor zijn behoefte aan eten groot genoeg wordt dat hij op jacht gaat. Pas als de honger gaat knagen, begint de zeehond met jagen.