Vechten tegen windmolens

Midden in deze coronacrisis hoor je berichten over het klimaat. Over de ijskap die aan het smelten is en niet meer echt aangroeit terwijl dat toch zou moeten nu het winter gaat worden. Iets van 75 % was al verdwenen deze zomer. Men verwachtte dat dit pas ergens rond 2050 zou gebeuren. Wat ook al een grote reden tot onrust is want het moet helemaal niet zo zijn.

En in het journaal werd gezegd dat er sinds april geen dag meer geweest is dat de temperatuur onder de 10 graden geweest is. Lekker natuurlijk in november deze extreem warme dagen, ik heb liever dit dat regen en kou maar beangstigend is het wel.

Dan weer boze boeren in Den Haag, niet onlogisch van hun kant. Het stikstof beleid gaat iedereen aan. Het is hun leven, hun brood. Vaak zijn het bedrijven die al generaties lang op een keurige manier zonder gesjoemel, geleid worden door serieuze mensen. Om tegenwoordig een boerenbedrijf te leiden moet je een gedegen opleiding hebben. Dat is echt geen hobby, dat is zeer hard werken lange dagen maken en je aan ontelbaar veel regels houden. Die boeren voldoen aan een vraag, een vraag die wij als samenleving gesteld hebben. Dat is logisch zaken doen, dat doet iedere ondernemer.

Wij hebben het met zijn allen zover gebracht dat er wat gedaan moet worden aan vervuiling, stikstof, pfas, fijnstof, CO2. Als deze er niet zijn blijven we allemaal een stuk gezonder en hebben we minder snel last van covid en veel andere vervelende ziektes. Nu door covid het vliegverkeer stil ligt blijkt dat de lucht ineens veel schoner is en er veel minder stikstof uitgestoten wordt.

Als we het Nederlandse klimaat op willen peppen moeten we ook denken aan het luchtverkeer, vrachtverkeer (miljoenen vrachtwagens per maand) zware industrie zoals de hoogovens én ons eigen autootje. Want we willen wel blijven rijden en niet in de file staan. Dus moeten er meer wegen komen want er komen steeds meer auto’s en die wegen willen we nu juist weer niet. Kortom ons klimaat aanpakken is niet makkelijk en doen we samen, dat kan je niet neerleggen bij een kleine keihard werkende groep. Want bedenk wel die boer zorgt voor je eten, voor schone lucht en voor een prachtig landschap.

En daar zijn ze dan, de windmolens! Ja die verzieken het landschap, samen met die eindeloze velden vol zonnepanelen. En ook dat willen we niet tenminste niet in ons gezichtsveld. Wel bij de buren, typisch NIMBY not in my back yard, of in simpel Nederlands NIMAT niet in mijn achter tuin.

En hé is daar niet een deel van de oplossing? We willen rijden maar geen lelijke zonnevelden en molens. We hebben de kennis en mogelijkheid om warmte op te slaan in diepe aardlagen. Als dat met CO2 kan gaat het net zo makkelijk met warmte. De zomers worden steeds warmer, bruggen worden gekoeld anders zetten ze teveel uit en gaan niet meer open. Asfalt wordt bloedheet en begint zelfs te smelten. Al die duizenden km2 snelweg, provinciale weg, gemeentewegen zijn een enorme zonnewarmte collector. Buizen onder het wegdek, er water doorheen pompen (met antivries voor als het ooit nog eens gaat vriezen) en opslaan die warmte. Voordeel het asfalt wordt gelijk gekoeld wat minder schade aan het wegdek geeft.

Die windmolens? Weg ermee ze staan nu zomers al stil, niet vanwege te weinig wind, nee omdat er te veel elektriciteit wordt geproduceerd door die zonnevelden. Het kost dan geld om aan het te mogen leveren! Zijn we ook van het probleem molenwieken af waar we na afdanken van een oude of te kleine molen geen raad mee weten. Die zonnevelden inkrimpen of op platte fabriek en bedrijfsdaken plaatsen. De boeren kunnen hun werk blijven doen, wij kunnen blijven rijden en het Hollandse landschap blijft zoals het al eeuwen is, prachtig.

Fred Lorsheijd