Ambulancezorg in een tijd van corona

Met deze column wil ik je graag een inkijkje geven in het werk van de ambulancedienst in deze regio. Nu alles deze maanden in het teken staat van het coronavirus en de ziekte covid-19 die het veroorzaakt, drukt het virus vanzelfsprekend een stempel op het werk van Ambulance Rotterdam-Rijnmond. Natuurlijk hebben we met onze ambulances de afgelopen tijd veel ritten gereden die met corona hadden te maken. Daarbij waren nogal wat overplaatsingsritten: van overbelaste ziekenhuizen in de regio brachten we patiënten naar ziekenhuizen waar de druk wat minder groot was, in regio’s waar het virus minder hard toesloeg.

Het totale aantal ritten nam in deze corona-tijd trouwens nauwelijks toe. De oorzaak daarvan lag eigenlijk voor de hand. Met de invoering van de intelligente lockdown in de loop van maart zat opeens iedereen thuis. Bijna niemand kwam de deur meer uit. Daardoor verminderde het aantal verkeersongevallen aanzienlijk: er werden nauwelijks meer scooters omvergereden, van die ongelukken waar we altijd onmiddellijk op af komen. Bovendien lag ook de gehele sportwereld stil, waardoor we geen mensen met sportblessures naar het ziekenhuis hoefden te vervoeren. Het wegvallen van al die voor ons zo normale ritten kwam eigenlijk best goed uit, omdat we ons nu volop op het verzorgen van de corona-patiënten konden richten. Je moet er niet aan denken wat het voor onze werkdruk had betekend, wanneer het gewone leven door was gegaan.

Op de afgelopen tijden kijk ik ook wel met trots terug. De mensen die op de ambulance werken zijn goed opgeleide professionals, en in zo’n onverwachte crisistijd zie je pas goed hoe professioneel ze zijn en hoe flexibel, betrokken en meedenkend ze met zo’n situatie om weten te gaan. Maar tegelijk zijn het ook mensen met gevoelens en emoties. Wanneer je iemand naar het ziekenhuis moet brengen, van wie je als professional al ziet dat het er slecht voor staat en dat deze rit gelijk het afscheid is van de mensen die je thuis moet achterlaten, dan hakt dat er wel in. Dat waren moeilijke momenten. Gelukkig hebben we psychologische hulp kunnen inroepen om deze lastige situaties te verwerken.

Waardering was er alom voor het werk wat we deden. Bloemen, pizza’s, wat al niet hebben we uit dankbaarheid toegestopt gekregen. Die waardering is fijn, maar ik hoop dat die ook blijvend is. En dat die ook zal worden vertaald in meer dan alleen een enkele gratificatie. En wie weet spoort zo’n structurele waardering jongeren aan bij ons te komen werken. Ze zijn van harte welkom in dit prachtige beroep!

Arie Wijten
directeur AmbulanceZorg Rotterdam-Rijnmond