Premier Jan
Column 259 keer gelezenHoewel mijn handen bijna verschrompeld zijn van het wassen, gaat het leven toch gewoon door, de tuin produceert nog steeds onkruid en de vaatwasser gaat er elke dag helemaal voor. We hebben een kleinzoon inwonend en die volgt zijn lessen op een glimmend plaatje en soms horen we een docent ergens in den lande roepen dat hij het goed doet, dus dat zal dan wel. Het is even wennen, heel wat anders dan het krassende geluid van een krijtje op een zwart bord. Hij wil in de offshore of bij de brandweer, hij kan later zeggen dat hij zijn studie heeft voltooid met glaasje poetsen, heel wat leuker dan het gekrabbel wat ik moest doen met een kroontjespen en later met de enige goedgekeurde balpen van Bic. We doen vaak spelletjes, zoals kaarten (pesten), scrabble, Risk, Rummikub enz.. Hij is dan enorm fanatiek, want hij wil altijd winnen, maar ja dan moet hij niet meedoen als ik het ook doe natuurlijk!
Maar ontzettend leuk dat zo'n jongen naast het glazen poetsen ook graag 'ouderwetse' spelletjes speelt, dat geeft de burger weer moed.
Voor ons is het wel gezellig, weer eens wat anders dan praten tegen de honden of de ficus in de vensterbank, er is weer leven in de brouwerij. Nee het is niet zo dat Jootje en ik twee oude chagrijnen zijn hoor, we maken het best samen, maar zo'n dartel in huis maakt het wel net even wat levendiger en onvoorspelbaar. En zo zie je maar, dat ophokken is eigenlijk best leuk zo nu en dan, al zou ik ook wel weer eens lekker een eindje willen tuffen in onze, zo nu en dan wat onwillige, Matrixs anno 1800. Maar ach, dat komt wel weer, Rutte zal over een jaar of wat wel toestemming geven. Eigenlijk best slim zou je denken, je schroeft de vrijheid van het leven even terug, niks kan of mag meer, en dan kun je mooie sier maken als je stukje voor stukje de lijntjes weer wat losser legt. Ja ik weet het, ik had eigenlijk politicus moeten worden.
Reacties: jan@komawa.nl
