Moppie
Algemeen 347 keer gelezenWij hebben altijd honden gehad, ook nu nog. Dat zal u vast niet interesseren want wat heeft u er aan? Maar het is tijd om weer een column te maken, dat doe ik al 24 jaar elke week, dit keer dus over ons huisvee.
We hadden meestal Foundanders, onze Floris is de vijfde en inmiddels alweer zeven jaar. Voor een dergelijke hond is dat al een hele leeftijd, ze worden nooit echt oud. Omdat Floris een beetje lui aan het worden is en ook niet meer zo speels, dachten we er goed aan te doen om er een jong dartel puppy bij te nemen. Geen Foundlander maar een soort compositie hond, opgebouwd uit twee soorten, waarvan de vader van de vader een Deensedog was en de moeder een geïmporteerde Oost-Europeaan. Toen hij bij ons kwam was het even afwachten, voor Floris was het een eenhaps cracker van een paar kilo, je weet maar nooit hoe onze ouwe reus van 80 kilo dat kleine mormel accepteert.
Maar dat ging uitstekend, ze werden dikke vrienden en er kwam ook weer leven in Floris. Inmiddels is het beesie 4 maanden en zit dik over de dertig kilo heen. Hij heeft poten die nog langer zijn dan die van Floris en zijn kop gaat gevaarlijk veel lijken op die van een Deense dog. Hij heeft een 'je weet wel' ding tussen zijn achterpoten waar een gemiddelde man trots op zou zijn, maar dat zal wel over gaan als hij een 'je weet wel hond' gaat worden. En gelukkig is onze Floris heel zorgzaam, Remy mag van hem gerust in zijn mand, behalve als hij dat zelf graag wil, dan kijkt hij zielig naar ons en hoopt dat wij dat puppy er uit sturen, want dat kleine mormel is hem al bijna de baas, het moet niet gekker worden, David en Goliath! Nu moeten we hem alleen nog afleren om 's morgens om 7 uur te gaan loeien, omdat hij moet plassen, want die tijd hebben we gehad toen de koeien dat deden in mijn geboorte stekkie. Ik vrees dus dat ons 'moppie' niet lang een moppie blijft maar eerder een reusje.
Reacties: jan@komawa.nl
