Afbeelding
Foto: Madeleine de Haas.

Esther van Staalduinen

Actueel 1.501 keer gelezen

Spijkenisse - Ruim 12,5 jaar geleden trad Ester van Staalduinen in dienst bij Rijkswaterstaat als omgevingsmanager. Voor die tijd werkte ze voor commerciële bedrijven als KLM, TUI en IBM. 'Ik was het om eerlijk te zeggen zat om continue met targets te moeten werken', geeft Esther aan, 'en besloot om eens bij de overheid te gaan kijken.'

Zo kwam ze bij bij het project 'Mainport Corridor Zuid', dat de haalbaarheid moest onderzoeken van de aanleg van de A4-Zuid. 'Om een dergelijk project als de A4-Zuid te kunnen realiseren is de agendering hiervan op de Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport wenselijk. Tot 2020 zijn de rijksbudgetten verdeeld en vastgelegd. De volgende MIRT periode loopt van 2020 tot 2028, waarin vooralsnog afspraken zijn gemaakt voor de periode 2021-2024.' Iedere keer werd Esther bij een ander project ingezet. Een paar jaar geleden was ze betrokken bij het project 'Bereik Spijk' om te kijken hoe de bereikbaarheid van Spijkenisse verbeterd kon worden.'We probeerden mobiliteitsoplossingen te bedenken om mensen in de spits uit de auto te krijgen. Dat is moeilijk, zo niet onmogelijk want mensen moeten wennen aan het op een andere manier gaan reizen.' Zelf hebben de medewerkers van Rijkswaterstaat een OV kaart. Moeten ze ergens heen waar ze een auto nodig hebben, dan zijn er deelauto's beschikbaar.

Drie jaar geleden ging Esther als omgevingsmanager aan de gang bij het project A16.'Mijn taak in zo'n geval is vooral het luisteren naar de mensen. Wat houdt hen bezig en hoe zien ze het tracé.' Uit deze gesprekken zijn eisen richting de aannemer gekomen. Gezien de kennis die Esther inmiddels had opgedaan binnen het project, werd haar gevraagd om niet alleen de overeenkomsten op te stellen, maar ook bij alle betrokken partijen aan tafel te schuiven, om te zorgen dat de belangen van de bewoners behartigd blijven en afspraken nagekomen worden. In de loop der tijd heeft ze niet alleen veel kennis over het project opgedaan, maar ze heeft ook het vertrouwen van de inwoners gekregen. 'Op termijn zal ik me terugtrekken maar op dit moment ben ik er nog om te zorgen dat de afspraken nagekomen worden.'

Het werken voor diverse projecten bevalt Esther wel. 'Het is afwisselend, maar ook leuk en leerzaam.' Sinds kort is ze ook voorzitter van de Werkgroep Integrale Veiligheid (WIV). 'In die werkgroep maken we bijvoorbeeld samen met de hulpdiensten, dus de brandweer, politie, ambulancedienst en de Veiligheidsregio, de veiligheidsplannen voor het geval er iets in een tunnel gebeurt. Daarbij wordt gekeken naar de vluchtroutes, maar ook de installaties die aanwezig zijn.' Dat Esther voorzitter is, mag een unicum genoemd worden want nog nooit eerder was een vrouw voorzitter van de werkgroep.

Het tweede unicum dat ze op haar naam mag schrijven, is het ambassadeurschap van de Confrérie du Sabre d'Or. Ze is de eerste vrouw die die titel in Nederland mag dragen. Tijdens haar opleiding tot vinologe, die ze overigens puur uit hobby volgde, volgde ze een masterclass champagne. Zo kwam ook het sabreren, het openen van een fles champagne met een sabel, ter sprake. Dit leek Esther wel iets om zich in te verdiepen. 'Via google kwam ik er achter dat ik voorgedragen moest worden als lid, maar ik kende helemaal niemand die lid was van de Confrérie. Ik heb dus maar een mailtje gestuurd naar het bestuur en kreeg te horen dat ik toe kon treden tot het genootschap.' Het doel van de Confrérie is het uitdragen van het gilde zodat dit in stand kan blijven.

'Deze manier van openen stamt uit de tijd van Napoleon. Hij nam altijd een kar champagne mee, om zijn overwinningen mee te vieren en zijn nederlagen te verdrinken. De Kozakken sloegen de champagneflessen stuk met een sabel. Overlevenden van deze strijd vertelden over deze handelwijze en het sabreren werd tot een kunst verheven.' Overigens is het wel zo dat er een echt solinger sabel gebruikt wordt voor het sabreren.

Het openen van de fles met behulp van een sabel is best iets om goed over na te denken. 'We werken alleen met champagneflessen omdat die altijd een druk van 6 bar hebben. Dat geeft je de zekerheid dat je je zelf en de omstanders niet in gevaar brengt. Andere flessen mousserende wijnen hebben een druk die varieert van 2 tot 12 bar. Een dergelijke fles kan exploderen als je verkeerd sabreert.'

Esther was ook altijd bezig om mensen te helpen die het financieel niet zo breed hadden. Dat viel op bij de Kiwanis afdeling in Spijkenisse en ze werd benaderd met de vraag of ze misschien lid wilde worden. Sinds 1987 kunnen vrouwen ook lid worden van de wereldwijde organisatie van vrijwilligers die zich inzet voor het verbeteren van de wereld, kind per kind en gemeenschap per gemeenschap. Het motto van Kiwanis is 'serving the children of the world'. Op vele manieren dragen de vrijwilligers van Kiwanis bij aan het welzijn en de ontwikkeling van kinderen. Sinds augustus vorig jaar zet ze zich nu ook in voor de doelen van Kiwanis. 'Kiwanis richt zich wereldwijd gezien op kinderen, wij hier in Spijkenisse hebben er voor gekozen om lokale doelen te ondersteunen, zodat het geld dat we ophalen besteed wordt aan kinderen in Spijkenisse en omgeving.'

Twee tot drie keer per jaar wordt er een evenement georganiseerd. Dat kan een golftoernooi zijn, maar ook crowdfunding. Zo werd vorig jaar geld opgehaald voor My Breath, My Music. Sinds een aantal jaren wordt er ook een Sinterklaasfeest georganiseerd voor kinderen van de Voedselbank. Dit jaar wordt het hoofdevenement grootst aangepakt. 'We willen graag geld ophalen voor de snoezelruimte in de Rein Lander Hoeve, waar dagopvang mogelijk van bijvoorbeeld kinderen die uit het ziekenhuis komen, maar nog wel verpleegkundige zorg nodig hebben omdat ze afhankelijk zijn van zuurstof of sondevoeding. Daarnaast biedt de Rein Lander Hoeve 24 uurs zorg, zodat ouders weer even op adem kunnen komen in de wetenschap dat er goed voor hun kind gezorgd wordt. Ook kinderen die terminaal zijn kunnen in Spijkenisse verzorgd worden.' Dat geld ophalen wordt gedaan via een Duckrace in het water langs de Oostkade. Tijdens Rondje Dorp stonden Esther en haar collega Kiwanisleden bij 't Ganzengors, waar de grote eenden te zien zijn, grote en kleine eendjes te verkopen.Er zijn inmiddels al veel eendjes verkocht, maar er staan er nog veel meer te wachten op een koper. Nog geen eend gekocht? Kijk dan op www.kiwanisduckrace.nl hoe u dat alsnog kunt doen.

'We zijn ook altijd op zoek naar goede doelen die ondersteuning nodig hebben', zegt Esther tot besluit. 'Een enkele keer weet je zo een doel te noemen, maar het is ook best zoeken. We willen namelijk geen goed doel steunen dat verbonden is aan een grote organisatie, waardoor onze bijdrage een druppel op de gloeiende plaat is. Juist het ondersteunen van een kleine organisatie heeft meer impact.'

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant