Els Doornheim

Dat ze slechtziend is, is pech en niet zozeer iets waardoor Els Doornheim zich laat beperken. Met haar hulphond Chivas is de spontane en sociale inwoonster van Spijkenisse elke dag actief; thuis of met vrijwilligerswerk.

Ze werd 58 jaar geleden in Rotterdam geboren en heeft een dochter, zoon en een kleinkind. Haar moeder en opa hadden de erfelijke oogaandoening Rentinitis pigmentosa, een verzamelnaam voor een grote groep erfelijke netvliesaandoeningen. Els had tot haar zestiende nergens last van. Ze werd administratief medewerkster bij de Raad van Arbeid, nu SVB, in Rotterdam. Ondertussen leerde ze haar man Adrie kennen, trouwde en stopte met werken toen ze zwanger was. In '81 verhuisden ze naar Spijkenisse.

Toen ze 18 was nam Els autorijles, maar al na een paar lessen moest ze daar noodgedwongen mee stoppen. 'Ik kwam uit de Maastunnel en zag allemaal balken op de weg. Het bleek de schaduw van de lantarenpalen te zijn.' Na de geboorte van haar dochter verslechterde Els' gezichtsvermogen aanzienlijk maar rond haar 40^ste werd ze echt slechtziend. Ze volgde trainingen voor het aanleren van vaardigheden om zo zelfstandig mogelijk te kunnen functioneren.

In '98 ging Els als receptioniste/telefoniste aan de slag. Na een eerste staaroperatie in 2013 probeerde ze weer aan het werkt te gaan. Ze volgde negen maanden bij Visio in Apeldoorn een intern re-integratie traject. Uiteindelijk bleek aangepast werk niet mogelijk en werd ze in 2016 volledig afgekeurd. Inmiddels heeft ze nog maar drie procent zicht en onderging ze onlangs een tweede staaroperatie. Een onderdeel van de revalidatie in Apeldoorn was het uitproberen van een blindengeleidehond. 'Ik had nooit een hond gehad maar heb me uiteindelijk aangemeld. Eind 2015 was het laatste intakegesprek en in februari 2016 kreeg ik Chivas.'

Inmiddels wonen Els en haar man in een appartement aan de Oude Maas. Met haar hond stapte ze tweeënhalf jaar geleden bij Terras aan de Maas binnen om zich aan te melden voor vrijwilligerswerk. Daar, bij de Maaspainters, ondersteunt ze wekelijks dementerenden bij het schilderen. Dat ook Chivas meegaat is een groot succes en toegevoegde waarde. Onlangs heeft Els een activiteitengroepje opgestart voor blinden en slechtzienden. In wijkcentrum De Hoek, zijn de deelnemers in de even weken tussen 10.00 en 14.00 uur bezig met bloemschikken, mozaïek of keramiek. 'Wie zin heeft kan meedoen; we zijn nu met vijf visueel beperkten, maar er kunnen er nog meer bij.'

In haar woonomgeving signaleert Els voor slechtzienden onveilige verkeerssituaties en trekt daarvoor bij de gemeente aan de bel. Inmiddels had ze er al een gesprek met de wethouder over en probeert ze de problemen op het netvlies van de politiek te krijgen. Tot voor kort paste ze wekelijks op haar kleinzoon en verder maakt ze op de tandem graag lange fietstochten. Masseren is een andere hobby van Els Doornheim: 25 jaar geleden leerde ze ontspanningsmassage, behaalde later haar diploma stoelmassage en sinds kort volgt ze de cursus voetreflexmassage. 'Achter de geraniums zitten kan altijd nog.'

Kijk voor het laatste lokale nieuws uit Nissewaard op www.grootnissewaard.nl