Zomaar een Nissewaarder: Joke Mekkelholt-Timmers

Zorg voor en zich bekommeren om anderen is wat als een rode draad door het leven van Joke Mekkelholt loopt. In Schiedam werd ze 61 jaar geleden geboren.

Toen ze een jaar of vier was verhuisde ze naar Hoogvliet en enkele jaren later naar Rozenburg. Daar doorliep ze de lagere school en mavo en ging vervolgens naar de Blaise Pascal in Spijkenisse. In 4-havo kwam ze bij haar latere echtgenoot in de klas. Ze kregen verkering, trouwden en gingen in Spijkenisse Waterland wonen.

CJV
Na school ging Joke aan de slag op kantoor bij ICI in Rozenburg. In verwachting van de eerste van hun vier kinderen stopte ze enkele jaren later met werken. In Spijkenisse werden Joke en haar man lid van het Christelijk Jongeren Verbond. Ze leidden meer dan 20 jaar de kinderclub en hielpen bij andere activiteiten zoals het weekendkamp, Sinterklaas- en kerstfeest en startdagen. In die periode ontfermde zich enkele maanden over een baby van bekenden omdat de moeder er tijdelijk niet voor kon zorgen en gaf ze later met haar gezin ook enige tijd zorg en onderdak aan een buurmeisje met een moeilijke thuissituatie. Ook was Joke voorzitter van de medezeggenschapsraad van CBS Het Baken, begon ze in de activiteitencommissie van De Dorsvloer en in de ouderraad van SBO De Branding.

Vallen en weer opstaan
Toen de kinderen groter waren ging Joke aan de slag bij een uitvaartcentrum. 'Ik wilde niet meer terug naar kantoor. Bij begeleiding bij uitvaarten kon ik echt iets voor anderen betekenen.' Na 15 jaar stopte ze, na eerst nog overwogen te hebben om in deze branche voor zichzelf te beginnen. Enige tijd daarna brak ze bij een ongelukkige val van de trap haar rug. 'Om een risicovolle operatie te voorkomen moest ik acht weken plat- en stilliggen.' Na veel geduld en de nodige revalidatie kwam Joke er na een jaar weer redelijk bovenop.

Mantelzorg
Toen een op leeftijd zijnde bekende ongeneselijk ziek werd en deze niet terug kon vallen op familie voor verzorging, trok Joke zich zijn lot aan. Ze besloot hem te helpen, nam hem de laatste weken van zijn leven op in huis en verzorgde hem tot z'n overlijden.

Hondentraining
Nadat de jongste van hun gezin naar school ging kochten ze een Golden Retriever pup bij een fokker, maar dat bleek geen goede keuze. De hond had enorme gedragsproblemen. Joke zocht hulp bij een hondengedragsdeskundige maar dit mocht niet baten. Daarop besloten ze met pijn in het hart het dier te laten inslapen. 'Daardoor verdiepte ik me in de materie en besloot een opleiding tot hondeninstructeur te volgen.' Inmiddels geeft Joke sinds '92 als vrijwilligster voor de Dierenbescherming hondentrainingen. Bij het asiel in Spijkenisse staat ze iedere zaterdagmorgen om acht uur paraat om mensen hun hond en zoals ze het zelf omschrijft 'hondentaal' te leren begrijpen. Ondertussen is ze 'stand by' oppas voor haar vier kleinkinderen en sinds kort lid van de cliëntenraad van 'de Zes Rozen'. Voor haar inzet en altijd klaar staan voor anderen, ontving Joke onlangs volkomen terecht een Koninklijke onderscheiding.