Afbeelding
Foto: EDF
Zomaar een Nissewaarder

Monique Stigter

Actueel 1.098 keer gelezen

Spijkenisse - Monique Stigter is opgegroeid met honden, dus dat ze die zelf ook zou hebben was te verwachten. 'Mijn ouders hadden Drentse patrijzen, maar een jachthond heeft me nooit getrokken.'

Op haar 15e kreeg Monique een ernstig ongeluk, waarna ze lang moest revalideren. Een kennis van een schoolvriendin had border collies. Ze zag dat die honden ook ingezet werden als hulphond en besloot dat als ze ooit een hond zou nemen, het een border collie zou worden.

Eindelijk een hond
Maar eerst kwam de studie en daarna haar werk. Pas toen Monique en haar man Edwin in 1997 in Spijkenisse kwamen wonen, kwam er tijd voor een hond. 'Ik had een deeltijd baan, dus eindelijk kwam die lang gewenste hond in huis.' Trishka kwam in 1998, met de afspraak dat er maximaal twee honden in huis zouden komen. 'Gewoon omdat ze dan ook wat aan elkaar hebben.' Die tweede hond, Kyra, kwam in 2000. 'Helaas ging er hier veel fout. We zijn belazerd door de fokker want de papieren waren niet aangevraagd. Ik kon dus niets meer haar doen, want voor allerlei sporten moest destijds de hond over papieren beschikken.'

Kennelnaam
Monique ontmoette meer mensen die tegen een soortgelijk probleem opliepen. Vrienden van haar deden behendigheid met de border collie en zo kwam ze in contact met een fokker in Barendrecht. Die had een broer van Trishka uit een eerder nest en een mooie reu uit Ierland ingekocht. Van het een kwam het ander en er werd besloten om Trishka door de Ierse reu te laten dekken. Maar eerst ging Monique 'op stage'. ' Ik liep bij diverse fokkers met diverse rassen mee om te kijken hoe zij het deden en overal pikte ik wel iets op.' Zo leerde ze bijvoorbeeld hoe je een pup in een paar weken ontwikkeling kunt 'lezen' zodat er een match is tussen de toekomstige eigenaar en de hond. Ook vroeg Monique een kennelnaam aan: Borders For Joy.

Vijf generaties
Eind 2001 werd het eerste A-nest geboren. Uit dit nestje hield Monique Nikita aan. In 2005 volgden er twee nestjes. Uit het derde C-nest hield ze Disney aan. Deze 14,5 jaar oude dame is op dit moment de matriarch in huis en staat boven haar dochters uit het F en M-nest, kleindochter en achterkleindochter. 'Met Pinksteren is het Z-nest geboren; de vijfde generatie eigen fok.'

Sociale en therapiehonden
Wie bij Monique komt, zal zowel binnen als buiten geen kennels aantreffen. De honden liggen of op hun kussen of op de bank. Een paar honden zijn bij een gastgezin. 'Dit zijn sociale honden en zij helpen op die manier mensen die alleen zijn.' Monique heeft met Nikita, een therapiehond, een paar jaar lang bezoeken afgelegd aan bewoners van de Zuidwester. Ook komt ze regelmatig op scholen en in verzorgingstehuizen met de borders, ook met nestjes pups. Feniks is dit jaar in Bernissesteyn zelfs benoemd tot sociale hulphond vrijwilligerswerk.

Dog Frisbee
In 2003 bezocht Monique een activiteitenweekend van de Border Collie Club Nederland. Hier maakte ze kennis met de sport Dog Frisbee. 'De club had een dag georganiseerd waarop ze liet zien wat er allemaal mogelijk was met de border collie. Dus niet alleen schapen drijven, maar allerlei andere sporten. Vanuit Duitsland kwam er iemand over die workshop Dog Frisbee gaf. Dit was enorm leuk en makkelijk te leren. Daarbij is het iets wat je kunt doen, zonder je lichaam te belasten want door mijn kunstheup en kunst bekken kan ik niet alles doen. Bij agility moet je mee rennen, met Dog Frisbee hoeft dat niet. Wel als je freestyle doet; dit is zo'n geweldige, leuke, fijne variatie maar met een moeilijkheidsgraad op muziek, dat doe ik alleen als mijn lichaam het aankan.'

Eigen hondenschool
Het Dog Frisbee virus kreeg Monique echt te pakken, zeker nadat ze eind 2006 met Disney, Borders For Joy Circl of Life Disney, het EK freestyle had gewonnen. Ze ging naar seminars en volgde een instructeurscursus. 'Het was de bedoeling om bij de KVVP les te gaan geven, maar ze kregen geen toestemming van Cynophilia (de overkoepelende vereniging waar kynologenverenigingen lid van zijn).' Monique moest dus iets anders verzinnen, de zoektocht naar een terrein begon. 'De gemeente adviseerde me om contact op te nemen met Waterschap de Hollandse Delta. Ik kon wel vrijwaarding krijgen om in natuurgebieden wat te organiseren, maar kon het terrein niet claimen. Ook een veilige vlakke ondergrond was een probleem. ' Monique kreeg de tip om contact te zoeken met de Stichting Paardenmarkt Heenvliet. De Stichting heeft een eigen terrein, ONL, in Heenvliet. Endless Dog Fun werd ingeschreven bij de KvK. In het cirkelvormige logo is Disney die naar een frisbee springt verwerkt. Er werden afspraken gemaakt en Monique tekende het contract met de SPH om op ONL trainingen te gaan geven. 'Rond Pinksteren zijn we er een paar weken niet omdat dan de kermisexploitanten op het terrein staan en een aantal jaren hebben we ook in september plaats moeten maken voor Bernisse on Stage. Het fijne van dit terrein is dat we het onderhoud zelf doen waardoor je de veiligheid van de honden kunt waarborgen. En inmiddels is het terrein ook volledig afgezet met hekken, zodat we niet meer verrast worden door diepe sporen omdat mensen met een auto over het terrein zijn gereden, honden daar gaten laten graven enz.. ' In eerste instantie deelde Endless Dog Fun het terrein met Hond in Balans. Toen deze hondenschool stopte, werd Monique alleen huurder van het terrein. 'Dat maakt het ook mogelijk om privé lessen te geven.'

Australische lijn
In 2008 besloot Monique om Simba te importeren, een puppy reu van een Australische bloedlijn. 'Ik heb me verdiept in verschillende lijnen uit Canada en Nieuw Zeeland, ze ook ingezet maar als ik kijk naar de ontwikkeling van de pups naar volwassenheid, bevalt de Australische lijn me het meest. Het is qua bouw een atletische type met een zacht karakter, een fijne uitstraling en een heerlijke knuffelvacht met een prachtige vossenstaart, anders dan de staart met het vlaggetje van het type schapendrijver dat meestal van Schotse of Ierse afstamming is. Ik ben niet zo gecharmeerd van dit type, hun drijfhouding, en de intense blik. Bij de keuze van een hond kijkt Monique naar karakter, bouw en uithoudingsvermogen. Simba en Disney zijn de ouders van Candy, die ook veelvuldig in de prijzen is gevallen bij diverse wedstrijden. Tot vijf maal toe heeft Monique zich gekwalificeerd voor de WK in de Verenigde Staten. 'Helaas konden we reis niet maken.'

Vliegerfestival
Voor bezoekers van het Vliegerfestival is Monique geen onbekende, althans de honden zijn niet onbekend. Sinds 2010 geeft ze tijdens het festival demonstraties Dog Frisbee. In 2014 begon ze met de Disney Frisbee Fun Special. Dit jaar heeft de laatste, vijfde, versie hiervan plaatsgevonden. 'Ik verwacht niet dat Disney volgend jaar nog leeft en daarnaast wordt het ook ieder jaar moeilijker om juryleden te vinden omdat er rond die tijd overal officiële wedstrijden zijn.' Het wedstrijdelement verdwijnt, maar de demonstraties blijven. Daarnaast wil Monique diverse workshops organiseren voor bezoekers met hond als zonder hond. Ze zit vol plannen, maar alles zit nog in de denktank fase. Tegen de tijd van het Vliegerfestival zullen we u uiteraard op de hoogte brengen van het programma. 'Het belooft in ieder geval een programma vol actie en spektakel te worden.'

Tot het Vliegerfestival zitten Monique en haar honden niet stil. Er zijn diverse wedstrijden, demo's en uiteraard wordt er geoefend. 'Helaas gaat het dierenfestival in Brielle dit jaar niet door; het was altijd leuk om aan mee te werken, zoals jaarlijks bij de Fokveedag in Hellevoetsluis'

Kijk voor het laatste lokale nieuws uit Nissewaard op www.grootnissewaard.nl

Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant