Wandelen op Voorne-Putten
Voorne-Putten is een gebied met veel contrasten. Aan de ene kant de petrochemische industrie, aan de andere kant polders met dorpjes waar het soms lijkt of de tijd stil heeft gestaan.
Al lopend over het eiland ontdekken we van alles. Deze week lopen we de Gorzen en Bastionsroute. Al naar gelang de route die je loopt, is hij 8,6 of 13,8 km lang. De uitgewerkte knooppuntenwandelroute route vind je op www.opvoorneputten.nl
Gorzen en Bastions
Het startpunt is het Quackstrand, naast de Haringvlietdam. Je loopt het eerste stuk van de route over het strand richting Voornes Duin. Op de zandplaten zie je de scholeksters, strandlopers en andere strandvogels hun maaltijd bij elkaar zoeken. Je kunt zelf ook wat gaan eten, maar aangezien je net begonnen bent is het handiger om even door te lopen richting het Quackjeswater.
Quackjeswater
Het Quackjeswater is een gedeeltelijk verzande duinpoel omgeven door een dicht Elzenbos. Hier komen allerlei soorten duinbegreiing voor van helmgras, meidoorn, wilg tot loofbos. Het gebied is al enige tientallen jaren het broedgebied van de lepelaar en aalscholver. Zij vinden hier op het eiland in het meer een ideale plaats. Rust is gegarandeerd en voedsel in overvloed in de omgeving. Je hoort ze al van verre en kunt ze gadeslaan vanaf het uitkijkpunt.
Hellevoetsluis
Over de verharde weg loop je langs Citta Romana richting het Quack-gors. Hier kun je de keuze maken om terug te lopen naar het startpunt of door te lopen naar Hellevoetsluis. Via het Piratenstrandje loop je de vesting in. Het verleden van Hellevoetsluis is nauw verbonden met het water. Door de strategische ligging aan het Haringvliet was Hellevoetsluis lange tijd de thuishaven van de Hollandse oorlogsvloot. Het wed de thuisbasis voor zeehelden als Tromp, de Ruyter en Piet Heyn. De maritieme historie is terug te vinden in de historische vesting. Die vesting ontstond na de succesvolle aanval van de Nederlandse vloot op de marinehaven Chattham in 1667. Iets dergelijks mocht Hellevoetsluis niet overkomen en daarom werden de vestingwerken aangelegd. Eerst waren dat nog houten palen en aarden borstweringen, maar dat veranderde rond 1700. Toen kreeg Hellevoetsluis de karakteristieke vestingvorm die ze nu nog steeds heeft. Rondom de vesting zijn de bunkers opgeknapt, maar ook Fort Haerlem, een lange kustbatterij uit 1880, een kruittoren en barakken herinneren nog aan de tijd dat Hellevoetsluis marinehaven was.
Vuurtoren
De vuurtoren doet nog steeds dienst voor de scheepvaart. Vanuit de vuurtoren heeft u een schitterend uitzicht over het Haringvliet en haven van Hellevoetsluis. De Hellevoetse vuurtoren is elke laatste zondag van de maanden mei tot en met augustus van 12.00 tot 16.00 uur geopend voor publiek. Ook met de Open Monumentendag is de Vuurtoren geopend. Op die dag kan ook het Prinsehuis bezocht worden, een opvallend historisch gebouw in de Vesting van Hellevoetsluis. Het werd gebouwd in het midden van de zeventiende eeuw als woning voor de 'commies', een ambtenaar, en logement van de Gecommitteerde Raden van de Staten van Holland en West-Friesland. Deze raad was belast met toezicht, aanleg, onderhoud en exploitatie van de haven en de Vesting. De door hen aangestelde commies was permanent aanwezig. Hij bewoonde het huis, hield er kantoor en was belast met inning van belastingen. Tegenwoordig is het Prinsehuis in gebruik als werkplek voor het dagelijks bestuur van de gemeente Hellevoetsluis.
Droogdok
In 1798 startte de bouw van het droogdok van Jan Blanken. Het dok werd tot de jaren '70 gebruikt voor nieuwbouw en onderhoud van verschillende schepen. Daarna raakte het in verval. Inmiddels is het gerestaureerd en te bezoeken samen met het het Museum Droogdok Jan Blanken.
Via het Quack-gors loop je terug naar het strand en je startpunt. Hier kan je nog een blik werpen op de Haringvlietdam, de eerste dam die na de Watersnoodramp van 1953 is aangelegd.