Patrick en zijn partner werden aan hun lot overgelaten.
Patrick en zijn partner werden aan hun lot overgelaten.

Gehandicapte Spijkenisser beleeft hachelijk nachtelijk avontuur

Actueel 1.346 keer gelezen

De gehandicapte Patrick Blok beleefde onlangs een hachelijk avontuur. Na een gezellig familie uitje dacht hij net als op de heenreis, met het openbaar vervoer weer thuis te kunnen komen. Dat pakte echter heel anders uit, waardoor de sinds enkele jaren rolstoel gebonden 38-jarige Patrick zich genoodzaakt zag 's nachts vanuit Rotterdam in zijn elektrische rolstoel naar Spijkenisse terug te rijden. Zijn partner liep het hele eind mee. Pas 's morgens vroeg waren ze thuis.

Patrick is nog steeds van slag en geëmotioneerd als hij zijn verhaal vertelt. Op zaterdagmiddag was hij met metro en trein naar Amsterdam gereisd voor een etentje met de familie van zijn partner. 'Bij zoiets weet je nooit hoe laat het wordt, maar ik heb om 22.30 uur met de NS gebeld om treinhulp af te spreken. Er werd gezorgd dat er iemand op het perron was met een rolstoel opritje, zodat ik de trein in kon. Tegelijkertijd had ik geïnformeerd hoe laat de laatste metro van Rotterdam Centraal naar Spijkenisse zou rijden. Mij werd verteld dat dit om 0.30 uur zou zijn, dus dat zouden we goed moeten kunnen halen.' Eenmaal iets na middernacht met de trein in Rotterdam aangekomen, bleek bij navraag bij een RET medewerker dat de laatste metro naar Spijkenisse net vertrokken was. Er reden alleen nog metro's naar Slinge. 'De RET'er begreep ons probleem. Hij gaf ons een telefoonnummer van een taxibedrijf dat volgens zijn zeggen 's nachts RET personeelsleden vervoerd. Deze zou waarschijnlijk wel iets voor ons kunnen 'regelen'. Patrick belde maar kreeg nul op rekest en besloot daarop toch maar een van de laatste metro's naar Slinge te nemen.

Inmiddels was het al 0.30 uur. 'Bij metrostation Slinge stonden een auto en busje van de RET, maar die konden ons ook niet helpen. Ik ben toen maar naar taxibedrijven gaan bellen. Eerst een bedrijf in Spijkenisse; die antwoorden dat ze 's nachts niet met rolstoelbussen reden. Ook toen ik de situatie had uitgelegd, kwam het er op neer dat we het zelf maar moesten uitzoeken.' Daarna probeerde de inmiddels toch wel in paniek geraakte Patrick het nog bij twee Rotterdamse bedrijven. Ook deze waren niet te vermurwen. 'De telefonist van het eerste bedrijf vertelde alleen voor bedrijven en niet voor particulieren te rijden. 'Bij het tweede bedrijf heb ik gesmeekt om alsjeblieft geholpen te worden. Ze zeiden het sneu voor ons te vinden, maar konden geen uitzondering maken.' Het was inmiddels één uur 's nachts en Blok en zijn partner besloten daarop maar om rijdend/lopend te proberen thuis te komen. 'We zijn vanaf Slinge via het naast gelegen bedrijventerrein richting Rhoon gegaan en wisten op een gegeven moment in het donker echt niet meer waar we waren. Pas bij Rhoon kwamen we weer in verlicht gebied en ging het beter. We zagen bij Hoogvliet wel taxibusjes, ook van bedrijven die ik had gebeld, maar die reden ons voorbij.' Net over de Spijkenisserbrug, rond 5.00 uur, was de accu van de elektrische rolstoel van Patrick zowat leeg. Vanaf de molen reed hij alvast door naar huis; zijn vriendin liep daarom het laatste stuk alleen naar huis. Totaal van slag moest hij bijkomen van het hachelijke avontuur. 'Daarom was ik deze week ook niet in staat naar de dagbesteding in Brielle te gaan waar ik normaal gesproken vier dagen per week heen ga.'

Patrick belde de volgende dag nog naar een van de taxibedrijven die hij 's nachts voorbij zag rijden. 'Ze hielden voet bij stuk. 's Nachts wordt niet voor rolstoelers gereden. Iedereen kan 's nachts een taxi bellen om thuis te komen, maar dat geldt niet voor gehandicapten in een rolstoel. Ik had gewoon of zelfs extra voor de taxirit willen betalen.' Hij vindt het belachelijk aan z'n lot te zijn overgelaten en dat rolstoelers bij het uitgaan op de klok moeten kijken en gedwongen zijn op tijd naar huis te gaan. Twee weken geleden overkwam hem ook al iets dergelijks. Na een bbq bij de dagbesteding in Brielle werd om 22.00 uur een gewone taxi gestuurd voor zijn vervoer naar huis. 'Stond verkeerd in het systeem.' Hij besloot niet op een rolstoeltaxi te wachten, maar reed met zijn rolstoel in anderhalf uur naar huis. 'Niet leuk, maar te doen'. Zijn partner nam de bus. Het tweede voorval was de druppel die de emmer deed overlopen en daarom vertelt hij zijn verhaal.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant

Uit de krant